" 9سال پیش در چنین روزی ..."

9سال پیش در چنین روزی ...
  10 فروردین 86
به نام خداوند جان و خرد

بیانیه ی پایانی جلسه ی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور
10 فروردین 1386 – تهران
از داد و داد آن همه گفتید و نکردید      یارب چقدر فاصله ی دست و زبان است     

اخبار مربوط به ضرب و شتم و بازداشت معلمان در مقابل مجلس شورای اسلامی و وزارت آ»وزش و پرورش ، نه تنها برای ملت بزرگ ایران که برای افکار عمومی جهان تکان دهنده و غیر قابل باور بود . هیچ ملت صاحب فرهنگ و هیچ کشور صاحب تمدن ، متزلت متولیان تعلیم و تربیت خود را آن قدر نازل نمی داند که اجازه دهد دست تعدی به روی آنها بلند شود .
ظاهرا وقوع چنین حوادث ناگواری مختص کشور ماست که داعیه داران اخلاق و معنویتش با ضرب مشت و باتوم و الفاظ رکیک ، معلمان فرزندان خود را به محبس می فرستند و برای شانه خالی کردن از یر بار مسئولیت و وعده های تو خالی خویش ، به آنها اتهامات ناروا وارد می کنند .

فرهنگیان اندیشمند ! 

پس از جلسه ی روز سه شنبه 22/12/85 در محل مجلس شورای اسلامی که با حضور نمایندگان تشکل های صنفی فرهنگیان ، سخنگوی هیئت رئیسه س مجلس و دو نفر از سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و تعدادی از نیروهای امنیتس برگزار شد ، بی نتیجه بودن آن از بدو شروع جلسه با اظهارات متناقض سخنگوی هیئت رئیسه محرز گردید . طبق برنامه ی اعلام شده ی قبلی مقرر بود که روز چهارشنبه 23/12/85 نمایندگان تشکل های صنفی در مقابل مجلس گزارش جلسه ی روز قبل را به فرهنگیان اعلام کنند ، ولی مداخله ی غیر قانونی نیروهای انتظامی و امنیتی و ضرب و شتم و دستگیری تعداد زیادی از معلمان عدالت خواه ، مانع از اعلام بی ثمر بودن جلسه ی روز بیست و دوم اسفند به فرهنگیان شد .
یاران همراه 

پس از یک دهه حرکت صنفی و انجام همه ی اقدامات مدنی اعم از مکاتبات ، طومارها ، تحصن ها ، تجمعات اعتراض آمیز و برگزاری جلسات مکرر با مسئولان اجرائی کشور و نمایندگان مجلس ، برای فرهنگیان کشور روی کار امدن دولتی با شعار مهرورزی و عدالت محوری و مجلسی یا شعار معیشت مداری ، نوید روزهای خوش و رفع تبعیض و بی عدالتی بود ، ولی پس از گذشت سه سال از عمر مجلس و قریب دوسال از عمر دولت ، برهمگان توخالی بودن وعده ها محرز گردید .
                                     
                        9 سال  پیش در چنین روزی ... 
                         ۱۰ فروردین  ۱۳۸۶
بیانیه ی پایانی جلسه ی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور 10 فروردین 1386 – تهران
به نام خداوند جان و خرد
بیانیه ی پایانی جلسه ی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور
10 فروردین 1386 – تهران
از داد و داد آن همه گفتید و نکردید      یارب چقدر فاصله ی دست و زبان است     
اخبار مربوط به ضرب و شتم و بازداشت معلمان در مقابل مجلس شورای اسلامی و وزارت آ»وزش و پرورش ، نه تنها برای ملت بزرگ ایران که برای افکار عمومی جهان تکان دهنده و غیر قابل باور بود . هیچ ملت صاحب فرهنگ و هیچ کشور صاحب تمدن ، متزلت متولیان تعلیم و تربیت خود را آن قدر نازل نمی داند که اجازه دهد دست تعدی به روی آنها بلند شود .
ظاهرا وقوع چنین حوادث ناگواری مختص کشور ماست که داعیه داران اخلاق و معنویتش با ضرب مشت و باتوم و الفاظ رکیک ، معلمان فرزندان خود را به محبس می فرستند و برای شانه خالی کردن از یر بار مسئولیت و وعده های تو خالی خویش ، به آنها اتهامات ناروا وارد می کنند .

فرهنگیان اندیشمند ! 
پس از جلسه ی روز سه شنبه 22/12/85 در محل مجلس شورای اسلامی که با حضور نمایندگان تشکل های صنفی فرهنگیان ، سخنگوی هیئت رئیسه س مجلس و دو نفر از سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و تعدادی از نیروهای امنیتس برگزار شد ، بی نتیجه بودن آن از بدو شروع جلسه با اظهارات متناقض سخنگوی هیئت رئیسه محرز گردید . طبق برنامه ی اعلام شده ی قبلی مقرر بود که روز چهارشنبه 23/12/85 نمایندگان تشکل های صنفی در مقابل مجلس گزارش جلسه ی روز قبل را به فرهنگیان اعلام کنند ، ولی مداخله ی غیر قانونی نیروهای انتظامی و امنیتی و ضرب و شتم و دستگیری تعداد زیادی از معلمان عدالت خواه ، مانع از اعلام بی ثمر بودن جلسه ی روز بیست و دوم اسفند به فرهنگیان شد .
یاران همراه 
پس از یک دهه حرکت صنفی و انجام همه ی اقدامات مدنی اعم از مکاتبات ، طومارها ، تحصن ها ، تجمعات اعتراض آمیز و برگزاری جلسات مکرر با مسئولان اجرائی کشور و نمایندگان مجلس ، برای فرهنگیان کشور روی کار امدن دولتی با شعار مهرورزی و عدالت محوری و مجلسی یا شعار معیشت مداری ، نوید روزهای خوش و رفع تبعیض و بی عدالتی بود ، ولی پس از گذشت سه سال از عمر مجلس و قریب دوسال از عمر دولت ، برهمگان توخالی بودن وعده ها محرز گردید .
در روز سیاه تعلیم و تربیت ایران ، یعنی 23 اسفند 85 ، ضرب و شتمش و بازداشت دسته جمعی معلمان در مقابل خانه ی ملت !! گوشه هایی از مهرورزی دولت به نمایش گذاشته شد و در بازجویی از معلمان مظلوم ، مدعیلن اخلاق و فضیلت با ادبیات سخیف و الفاظ موهن مدال افتخار گرفتند . آری دولتی که حتی جفا بر یک انسان در ماورای مرزهای ایران را بر نمی تابد در اقدامی از سر مهرورزی در ایام عید نوروز ، معلمان کشور خود را که جرمی جز عدالت خواهی ندارند به زندان می افکند تا میران پایبندی خود را به این شعار رئیس دولت نشان دهد که : ( فرهنگیان نباید هیچ گونه دغدغه ای داشته باشند ، ۀموزش و پرورش اولویت اول دولت من است و قدرت خرید فرهنگیان را دو برابر خواهم کرد )
در اولویت بودن آموزش و پرورش در سیاست های دولت ، با ارائه ی دو لایحه ی بودجه توسط دولت برای یال های 85 و 86 و به تبع آن با فقیرتر شدن فرهنگیان ، کملا محرز گردید که تا چه حد دولت محترم ، همانگ با مهرورزی ، سیاست عدالت محورانه ی خود را نیز به پیش می برد . همچنین مشخص گردید که حنای مجلس معبشت مدار تا چه حد پر رنگ است . مجلسی که به راحتی با کنر گذاشتن لایحه ی خدمات کشوری در سال پایانی عمرش همه ی افتخارات خود را یک جا زیر پا گذاشت چرا که طبق فرمایش رئیس محترم مجلس ، افتخار مجلس هفتم این است که اولین مصوبه اش تصویب لایحه ی نظام همانگ است !!
با توجه به اظهارات رئیس محترم قوه ی قضائیه مبنی بر قانونی بودن تجمعات صنفی فرهنگیان ، و با عنایت به اصل 27 قانون اساسی مینی بر آزاد بودن هرگونه راهپیمائی و تجمع مشروط به اینکه مسلحانه و مخل مبانی اسلام نباشد ، شورای هماهنگی پی گیری قضایی برای برخورد با آمران و عاملان فاجعه ی روز 23/12/85 را از طریق مراجع قانونی ، حق مسلم خود می داند .
دولتیان و مجلسیان محترم :
فهم این نکته که تشکل های صنفی به دنبال احقاق حقوق صنفی فرهنگیان و احیای منزلت به عمد تضییع شده ی معلمان هستند ، کار دشواری نیست چراکه در دو دولت با رویکرد متفاوت ، موضع گیری ها و خواسته های فرهنگیان یکسان بوده است . مسئولان اجرائی کشور و نمایندگان مجلس نیز نیک می دانند که هیچ کدام از خواسته های معلمان سیاسی نیست و تجربه نشان داده که فرهنگیان در برهه های تاریخی متعدد در کنار ارزشهای اصیل انقللاب اسلامی بوده و هستند . ولی گویی مسئولان کشوری ساده ترین راه را برای عدم پاسخگویی در ایران ، زدن برچسب های ناچسبی چون : غیر قانونی بودن ، سیاسی بودن و ... می دانند . اما تجربه نشان داده است که این انکارها و تهمت ها نوعی فرار به جلو است و مسئولان از سر ناتوانی در صد پاک کردن صورت مسئله اند .
فرهنگیان سراسر کشور ، با توجه به عملکرد چند ساله ی فراکسیون فرهنگیان مجلس ، اعضای این فراکسیون را به علت عدم اقدام مؤثر در پی گیری حقوق مادی و معنوی فرهنگیان و بی تفاوتی نسبت به سرنوشت معلمان کشور ، نماینده ی واقعی این قشر عظیم نمی دانند . همچنین با توجه به ناتوانی وزیر آموزش و پرورش در اداره ی این وزارت خانه ی عظیم ، خواهان عزل این فرد ناکارآ»د از رأس سیستم تعلیم و تربیت کشور هستند .
ما نمایندگان صنفی فرهنگیان سراسر کشور ، ضمن اینکه راه مذاکرات با دولت و مجلس را همچنان بازمی دانیم دولت را مسئول فاجعه ی تاریخی 23/12/85 اعلام می کنیم . همچنین خواهان آزادی بی قید و شرط همه ی همکاران عدالت طلب و عذر خواهی رسمی دستگاه های اجرائی کشور از جامعه ی معلمان کشور هستیم و در اعتراض به بی قانونی های برخی نهادها در دستگیری فعالان صنفی و همچنین عدم تحقق وعده های دولت و مجلس در برقراری عدالت و اجرای نظام همانگ حقوق ، در اولین مرحله از اقدامات اعتراض آمیز خود ، تصمیمات زیر را اتخاد نموده و در سراسر کشور اجرا خواهیم کرد :
1-   در اعتراض به برخوردهای غیر قانونی نهاد های امنیتی و انتظامی با فرهنگیان در مقابل مجلس و بازداشت معلمان تهران و کرمانشاه در روزهای یکشنبه و دوشنبه 26 و 27 فروردین 86 ، ضمن حضور در دفتر مدارس ، علی رغم میل خود از حضور در کلاس های درس امتناع خواهیم نمود .
2-   برابر بیانیه ی پایانی جلسه ی شورای همانگی کانون صنفی فرهنگیان در تاریخ 12/12/85 مجددا تأکید می شود که در روز یکشنبه 9/2/86 ، ضمن حضور در مدارس از حضور در کلاس های درس خودداری می نمائیم . و همچنین روز چهارشنبه 12/2/86 در شهرستان ها در محل ادارات آموزش و پرورش ، و در مراکز استان ها در محل سازمان های آموزش و پرورش از ساعت 9 تا 12 اقدام به تجمع اعتراض آمیز خواهیم نمود .
3-   در صورت عدم تحقق خواسته های صنفی فرهنگیان دال بر رفع ابعیض در بین کارکنان ولت وعدم اجرای نظام هماهنگ حقوق کارکنات دولت به صورت کامل و جامع ، در روز سه شنبه 18/2/86 از ساعت 13 تا 17 مت معلمان سراسر کشور در مقابل مجلس شورای اسلامی اقدام به تجمع گسترده ی کشوری خواهیم نمود .
کانون صنفی معلمان ایران – کانون صنفی معلمان ابهر – کانون معلمان ارومیه – کانون فرهنگیان استان اصفهان – کانون صنفی معلمان ایلام – کانون صنفی معلمان اردبیل –
اتحادیه ی صنفی فرهنگیان اهواز – 
کانون صنفی فرهنگیان آبادان –
کانون مستقل فرهنگیان استان آذربایجان شرقی – کانون صنفی معلمان تبریز – کانون صنفی فرهنگیان خراسان – کانون صنفی فرهنگیان خمینی شهر – کانون صنفی معلمان کرمانشاه – کانون صنفی معلمان گیلان(رشت) – کانون صنفی معلمان زنجان – کانون صنفی معلمان شهر ری – کانون صنفی معلمان شیراز – کانون صنفی فرهنگیان شهر رضا – کانون صنفی معلمان استان چهارمحال و بختیاری – کانون صنفی فرهنگیان استان قزوین – کانون صنفی معلمان قم – کانون صنفی معلمان کرج – کانون صنفی معلمان استان کردستان – کانون صنفی معلمان استان قزوین – کانون صنفی معلمان قم – کانون صنفی معلمان کرج – انجمن صنفی معلمان استان کردستان – کانون صنفی معلمان کرمانشاه – کانون صنفی معلمان مازندران – کانون صنفی معمان همدان –کانون صنفی معلمان یزد
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور

" شباهت معلم باخاک"

این کامنت در گروه اهالی فرهنگ در واتساپ رسیده است.
با سلام.شباهت عجیب معلم با خاک                                                                                                                                                                                                                              دنبال آدرسی می گشتم،جوانی از خانه بیرون آمد ودر حالی که به سمت ماشین گران قیمتش (حدود80میلیونی)می رفت گفت سلام آقای.....جواب دادم وتشکر کردم.پرسیدم شما؟گفت چند سال پیش معلم من بوده اید.از کسب وکارش پرسیدم .گفت نانوایی.خلاصه وقتی سوار به اصطلاح ماشینم شدم،به خانواده ام گفتم نگاه کنین من ،معلم این آقا بوده ام وحالا تفاوت را ببینید.چند روزی مکدر بودم،تا اینکه به محفلی در خانه اقوام دعوت شدیم.مهمانها یکی یکی می آمدند.ماشاءالله چقدر بزرگ شده اند.مثلا همین آقا محمد ،دانش آموز من بوده،اون بچه ها هم،بچه های خواهرش هستند،اوهم دانش آموزم بوده.ذهنم در گیرشده بود،دو پسر دایی،بچه های همسایه،فلان کاسب فلان مهندس،پلیس،پرستار و...همکار امروزم،حتی برادرم وجالبتر خانمم،همگی روزی سرکلاس من نشسته بودند.تو ذهنم مرور کردم صحنه ای که،خانمی توی خیابان در حالی که مرا به بچه اش نشان می داد،با اشتیاق به بچه اش چیز هایی می گفت.نشناختمش ولی از برق نگاه صادقانه اش فهمیدم که معلم گذشته اش را به بچه اش نشان می داد.نفس عمیقی کشیدم .بیاد اوردم که: به اسکندر گفتند چرا معلم را بیش از پدرت تعظیم می کنی؟ گفت: چون پدر مرا از عالم ملکوت به زمین آورد و معلم مرا از زمین به آسمان می برد . ونیزاین حکایت را که مردی از 600 کیلومتری به دیدن شهید رجائی آمد، گفتند کارش زیاد است و فرصت ندارد . ساعتها نشست تا اینکه آقای نخست وزیر از اتاق بیرون آمد . آن مرد دست رجایی را بوسید و گفت: این ادای دینی بود به معلمی که بسیار چیزها را به من آموخته بود و من این راه طولانی را فقط برای همین کار آمدم . هیجانی به من دست داد که دلم می خواست داد بزنم،معلم چقدر شبیه خاکی!!!!!!!اینک که بهار می آید،همه سبزه وشکوفه وگل می بینند،اما غافلند این همه آب ورنگ وجلوه،از خاک بی رنگ است که چه متواضعانه از شیره جانش همه را پرورید واینک ساکت وآرام وجودش را فرش زیر پای همگان ساخته.پس ای معلم؛ نمی توانم منتظر روز وماه معلم بمانم وهمانند دیگران روزت را از سر اکراه وتصنع تبریک بگویم.اینک که بهار از راه می رسد هم به زمین سخی ومهربان تبریک می گویم وهم تنها تورا سزاوار تبریک گفتن می دانم که بهار آفرینی اما ساکت وبی رنگ وجلوه.پرورش یافتگان تو شاخ وبال کشیده اند وتو درزیر این جلوه های رنگارنگ،آرام وخرسند،نظاره می کنی وخودت را ساری وجاری در همه آنها می بینی.معلم آمدن عید مبارک بادت.توسزاوار ترینی.

" تبریک نوروز"

سلام همکاران:
" تبریک نوروز"
این نوروز باستانی را به همه ایرانیان سراسر جهان و مردمان صلح طلب تبریک می گویم. امیدوارم که در سال جدید
بجای
دشمنی، دوستی ، رفاقت،بجای جدایی
اتحاد،بجای نا  امیدی و یاس ، امید ،بجای
فرد گرایی ،جمع گرایی بجای غصه ،شادی، ...برای همکاران و مردم ایران
آرزو دارم. همچنین حاکمان مارا سر عقل
آورد ،خواسته های معلمان و مردم ایران
را بدهند.که بعید است.
از همکاران تقاضا دارم در دید و بازدید ها
معلمان زندانی را فراموش نکنند. یادی
از آنها بکنند.
به امید تغیر در سال جدید
محمد خاکساری
فروردین 95
khaksari902@gmail.com

" آیا آزادی مشروط دو زندانی معلم خود به خودی بوده است"

سلام همکاران:
"آیا آزادی مشروط دو زندانی معلم خود بخودی  بوده است."
در خبر ها آمده است باغانی و عبدالرضا
قنبری دو معلم زندانی با آزادی مشروط
از زندان رها شدند.
چند برداشت مختلف از آزادی مشروط این همکاران هست.   
1- برداشت اول:
  برخی همکاران فکر میکنند .طبق قانون
آنها آزاد شده اند. و هیج  فشاری بر قوه قضاییه وجود نداشته است. می گویند:
"هر  وقت بخواهند فعالان صنفی معلم رازندانی می کنند. هر وقت  بخواهند آزاد
می کنند"
2-برداشت دوم:
برخی دیگران همکاران فکر می کنند.
نامه نگاری تشکل های صنفی  برای آزادی معلمان زندانی و امضای بیش 10 هزار  از همکاران در فضای مجازی و ارسال آن به قوه قضاییه تاثیر نسبی داشته است . همچنین نامه های فعالان صنفی معلم  به روحانی که بیش 13 هزارهمکار امضا کرده بودند  بی  تاثیر نبوده است.
فشار سندیکاهای معلمان جهان و آموزش بین الملل نیز تاثیر داشته است.
آموزش بین الملل برای آزادی تمام معلمانی که در سراسر دنیا  به جهت فعالیت صنفی زندانی شده اند .  به رییس جمهور و سایر مسئولان کشوری که معلم آن در زندانی است  نامه نگاری می کند و تقاضای آزادی آنها را دارد.
برداشت بنده این است.
در تمام کشورهاییکه جریان آزاد اطلاعات وجودندارد. با فشار اجتماعی می توان به حداقل خواسته ها رسید.همکارانی که سن آن ها قد می دهد . در رژیم سابق هم چنین بوده است.
آزادی مشروط زندانیان معلم باعث
می شود. فعالان صنفی دلگرم می شوند.
امید پیدا می کنند. جریان اجتماعی برای
آزادی آنها تلاش می کند.  امید آزادی سایر فعالان صنفی را داریم.
در اینجا  در آستانه سال نو از همکارانی که  این حرکت صنفی را حمایت کردند. تشکر می کنم .
واز همکارانی که کمک مالی به خانواده های زندانیان معلم کرده اند.سپاسگزارم
.این کمک ها باعث آرامش روانی
خانواده های زندانی می شود.
این برداشت بنده است. همکاران هرگونه
لازم می دانند قضاوت کنند.
به امید تغییر در سال جدید
محمد خاکساری
اسفند 94
khaksari902@gmail.com

" 23 اسفند ماه 85 روز سیاه آموزش و پرورش"

سلام همکاران:
"23 اسفند 85 روز سیاه آموزش و پرورش"
با پوزش از همکاران بنده بیمار بودم. 23 اسفند 85 روز تجمع معلمان روبروی
مجلس را فراموش کردم آقایان می گویند "خانه ملت"است
این روز را شورای هماهنگی تشکل های
صنفی در بیانیه 10 فروردین 86
"روز سیاه آموزش و پرورش نامید"
همکارانی که در این تجمع بودند.
مشاهده کردند. چگونه تربیت کنند گان
آینده کشور مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. کاسبان بهارستان گریه می کردند
چرا این گونه غیر انسانی زن و مرد معلم
را این گونه کتک می زنند. این ها که ادعای محرم نامحرم می کنند. ماموران مرد زنان را کتک می زدند.
سرباز وظیفه ای که به ماموران اعتراض کرد . "چرا معلمان را کتک می زنید"
سرباز وظیفه را هم کتک زدند و بازداشت
کردند. خانم میان سالی که نانی در دست داشت . او هم اعتراض کرد .این خانم را هم کتک زدند.
بیش از 200 از همکاران را دستگیر کردند. در شهرستان ها فعالان صنفی
را دستگیرکردند.
متاسفانه برخی همکاران این هزینه ها
را نمی ببنند.
اما همکاری در شهرستان سخنرانی
می کند. سخنرانی او دست به دست در فضای مجازی می گردد.ظاهرا ایشان به مجلس راه یافته است. ظاهرا سخنرانی را
تکذیب کرده است.
بنده نمی خواهم ارزش سخنرانی شجاعانه
این همکار پایین آورم.وجود چنین همکارانی ارزشمنداست.سئوال من این است ."آیا ایشان عضو تشکلی بوده اند"
چنین خواسته هایی را تشکل ها در حضور مسئولان و ماموران امنیتی بارها گفته اند. "متاسفانه باز برخی همکاران به
دنبال قهرمان هستند.
باز تکرار می کنم. برای رسیدن به
خواسته های واقعی معلمان از مسیر
تشکل سراسری در ایران بدست می آید
تجربه جهانی است ایران هم "شورای
هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان
ایران " را دارد. بیش از 30 تشکل عضو
آن هستند. و عضو آموزش بین الملل ei
است.
این تجربه 16 ساله بنده است
همکاران هرچه می خواهند قضاوت کنند.

" بخشی از بیانیه 10 فروردین 86
شورای هماهنگی در مورد "روز سیاه آموزش و پرورش"

از داد و وداد آن همه گفتید و نکردید

یا رب چقدر فاصله ی دست و زبان است

"اخبار مربوط به ضرب و شتم و بازداشت معلمان در مقابل مجلس شورای اسلا‌می‌و وزارت آموزش و پرورش، نه تنها برای ملت بزرگ ایران که برای افکار عمومی‌جهان تکان دهنده و غیر قابل باور بود  هیچ ملت صاحب فرهنگ و هیچ کشور صاحب تمدن، منزلت متولیان تعلیم و تربیت خود را آن قدر نازل نمی‌داند که اجازه دهد دست تعدی به روی آنها بلند شود .

ظاهرا وقوع چنین حوادث ناگواری مختص کشور ماست که_داعیه داران اخلا‌ق و معنویتش با ضرب مشت وباتوم و الفاظ رکیک، معلمان فرزندان خود را به محبس می‌فرستند و برای شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت و وعده‌های تو خالی خویش، به آنها اتهامات ناروا وارد می‌کنند" .
محمد خاکساری
اسفند 94
khaksari902@gmail.com

" همکاری با خانواده های زندانیان معلم در آستانه نوروز"

سلام همکاران:
"  همکاری با خانواده های زندانیان معلم در آستانه نوروز"
در پیام ها بارها تکرار کرده ام .یکی از
روش های حاکمیت برای فشار آوردن
به زندانیان معلم، خانواده های آنها را تحت
فشار مالی قرار می دهد . تا شکسته شوند.
حقوق ماهیانه آنها را به نا حق قطع
می کند.در آستانه نوروز باستانی برای عیدی و تقویت روحیه خانواده های زندانی معلم همکاران فرهنگی کمک ومساعدت کنند  در اینجا از همکارانی که در گذشته مشارکت و کمک مالی کرده اند تشکرمی کنم.
شورای مرکزی در توان تا کنون به کمک همکاران به خانواده های زندانی  کمک کرده است. نظارت مالی بر کمک هایی که همکاران می کنند. انجام می گیرد. این کمک ها فقط برای خانواده های زندانی هزینه می شود.
شورای مرکزی تشکل های صنفی فرهنگیان انتظار ندارد .همکاران مبلغ زیاد  کمک و یاری کنند. هرکس به اندازه قدرت مالی کمک کند.
این حداقل کار صنفی است . برای همکارانی که به ناحق به زندان افتاده اند برای افزایش حقوق و کیفت آموزش همکاران فرهنگی تلاش کرده اند.
این ابزار فشار مالی را از آن دسته از
مسئولان که فکر می کنند با تحت
فشار مالی قراردان معلمان زندانی
دست از خواسته خود بر می دارند. همکاران این طرح را خنثی کنید.
"شماره حساب شورای مرکزی تشکل های صنفی فرهنگیان"
شماره حساب
922180023206351
بانک سامان
به نام نجفی،جلیلیان، محمدی
شماره کارت حساب فوق :
6219861025069740
به نام  علی نجفی
و شماره ی شبا :
IR840560922180002320635001
محمد خاکساری
اسفند 94
khaksari902@gmail.com



"10 سال پیش در چنین روزی 16 اسفند 84"

10 سال پیش در چنین روزی ..

16  اسفند 84

بسم الله الرحمن الرحیم

                                   تاریخچه تشکل های صنفی ایران

تاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان بیانیه بیست و سوم ، شانزدهم اسفند ماه هشتاد وچهار تهران هر سال مصادف با تصویب بودجه کشور گرد همایی تشکل های صنفی در روبه روی مجلس برگزار می شود تا در جهت احقاق حقوق صنفی فرهنگیان و مطالبات گذشته آنان اصلاحاتی در بودجه صورت گیرد (یکی از اهداف گردهمایی دوازده اسفند ماه85 اعتراض نسبت به قرار ندادن لاحیه مدیریت خدمات کشوری در بودجه 86 بوده است) در شانزده اسفند ماه 84 تشکل های صنفی از راه های دور و نزدیک به تهران آمدند تا اعتراضات خود را نسبت به بودجه و وعده هایی که مسئولان داده بودنداعلام نمایند .معلمان طبق معمول شعار هایی در جهت احقاق حقوق خود و بهبود حقوق منزلتی- معیشتی یشان اظهار داشتند . پس از مدتی یکی از نیرو های محافظت مجلس از طرف مجلس از فرهنگیان دعوت کرد که یکی از نمایندگان خود را به درون مجلس بفرستند در این حال دو نفر از فرهنگیان جهت بیان موضوع به درون مجلس رفتند و با خانم آجر لو و آقای عباس پور تهرانی عضو کمیسیون آموزش ئ تحقیقات مجلس گفتگو نمودند فرهنگیان گفتند که بر اساس روال گذشته تشکل ها برای مذاکره با مسئولان از هر تشکل یک نماینده جهت مذاکره تعیین می شود ، در غیر این صورت مذاکره ای انجام نخواهد شد در حین گفت و گوی آقای عباس پور و خانم آجر لو با نماینده معلمان ، مامور مجلس گفت : با بیش از پنج نفر مذاکره نکنید! چون در مجلس ششم مذاکره تمامی نمایندگان تشکل ها با آقای کروبی ، ایشان و همراهانشان را کاملا در تنگنا قرار داده بود .آن گاه دو نفری که از طرف فرهنگیان به داخل مجلس رفته بودند بیرون آمدند و منتظر پاسخ آنان شدند . پس از مدتی خانم آجر لو وآقای عباس پور وآقای حاجی بابایی به میان فرهنگیان آمدند . فرهنگیان خواستار ملاقات حضوری در مجلس بودند اما متاسفانه آنان نپذیرفتند و بیان داشتند : رئیس جمهوری انتخاب کنید که در خط مجلس باشد . تشکل ها تا ساعت 12 همچنان در انتظار ملاقات حضوری ایستادند . در نهایت تصمیم گرفتند جلسه ای در پارک نزدیک مجلس انجام دهند و گزارشی از آنچه اتفاق افتاده است را تنظیم نموده و به اطلاع فرهنگیان سراسر کشور برسانند . که این امر توسط دبیر خانه وقت انجام گرفت و به تمام تشکل ها ارسال گردید .

                           

                             به نام خداوند جان و خرد    

                                گزارش به همکاران

فرهنگیان گرامی ، یاران ارجمند وقتی که اولین تجمع کانون های صنفی معلمان سراسر کشور در مقابل مجلس هفتم شکل گرفت آقای حداد عادل با حضور در جمع نمایندگان تشکل ها اظهار داشت : افتخار مجلس هفتم این است که اولین مصوبه اش را تصویب نظام هماهنگ پرداخت قرار داده و ما به دولت دو ماه فرصت داده ایم تا این لایحه را به مجلس ارائه نماید و در غیر این صورت با دولت به شدت برخورد خواهد کرد اما بر حسب تصادف تنها یک ماه بعد از این دیدار برخورد با فعالان صنفی معلمان آغاز شد و بیش از سی تن از فعالان صنفی به اتهامات مختلف از جمله اقدام علیه امنیت ملی و تشویش اذهان عمومی باز داشت و یا تبعید شدند و هم اکنون که بیش از یک سال ونیم از آن دیدار می گذرد هنوز از آن نظام هماهنگ هیچ خبری نیست پس از مدتی بار دیگر در مقابل مجلس جدیدواقع در میدان بهارستان جمع شدیم واز نمایندگان مجلس هفتم درباره دلایل تاخیر در تصویب نظام هماهنگ توضیح خواستیم آقای عباس پور رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات و حمید رضا حاجی بابایی رئیس فراکسیون فرهنگیان مجلس به جمع ما آمدند آقای عباس پور صراحتا گفت که اگر می خواهید مشکلات شما حل شود باید رئیس جمهوری هم سو با مجلس هفتم انتخاب نمایید و حاجی بابایی در پاسخ به تشکل ها که نسبت به سکوت او در مجلس هفتم معترض بودند ادعا کرد که مجلس ششم توجهی به خواسته های معلمان نداشت و من مجبور بودم نطق های آتشین داشته باشم و در صحن علنی فریاد بزنم اما در مجلس هفتم هرچه میگوییم این نمایندگان می پذیرند پس دلیلی ندارد که فریاد بزنم!!! پس از انتخاب محمود احمدی نژاد به  ریاست جمهوری 5 تن از اعضای هیات مدیره کانون صنفی معلمان ایران دیدار 2 ساعته ای را در محل مجلس پیشین با وی داشتند و ایشان در این دیدار ادعا نمودند که آموزش و پرورش و فرهنگیان را در اولویت اول خود می دانند و معتقد اند که اگر هیچ چیز نداشته باشیم و آموزش وپرورش داشته باشیم همه چیز داریم و همچنین اعلام کردند که علاوه بر کار های دراز مدت حداقل 4 کار مفید وقابل توجه تا پایان سال 84 برای فرهنگیان انجام خواهم داد و وقتی از ایشان پرسیده شد که بودجه اش را از کجا تامین می کنید گفتند که حتی اگر لازم باشد چند کار خانه  و یا شرکت دولتی را می فروشم وبودجه اش را تامین خواهم کرد اما اکنون که روز های آخر سال 84 را می گذرانیم هنوز این وعده ایشان عملی نشده است به ایشان همچنین هنگام تقدیم لایحه بودجه سال 85 اعلام نمودند که بیشترین افزایش را برای آموزش و پرورش و فرهنگیان در نظر گرفته اند اما پس از بررسی های اولیه مشخص شد که بودجه آموزش و پرورش نتها افزایش نیافته است بلکه با توجه به کسری بودجه سال 84 که به وسیله متمم بودجه تامین شد آموزش وپرورش در سال 85 نیز با کسری بودجه مواجه خواهد بود و همکاران فرهنگی شاهد هیچگونه تحولی به نسبت سال قبل نخواهند بود و این در حالیست که بودجه برخی نهاد ها تا پانصد در صد افزایش یافته است آقای فرشیدی نیز در هنگام ارائه برنامه های خود به مجلس مدعی شد که تا جپپایان سال 84

 1- طرح ارتقاع شغلی را به همه معلمان اعطا خواهد کرد .2- دو ماه پاداش را برای همه فرهنگیان تامین خواهد کرد . 3- به فرهنگیان برابر  سایر کار کنان دولت بن غیر نقدی خواهد داد . 4- بیمه ، خبر گزاری و روزنامه مخصوص فرهنگیان ایجاد خواهد کرد . 5- برنامه ای برای تعامل مستمر باتشکل های صنفی فرهنگیان تدوین خواهد کرد .

همچنین مدعی شدکه طی برنامه چهار ساله وزارت خود قدرت خرید فرهنگیان را تا دو برابر افزایش خواهد داد . اما تا کنون هیچ یک از وعده های وی تحقق نیافته است . در چنین شرایطی در شانزده اسفند84 بار دیگر در مقابل مجلس هفتم جمع شدیم تا با هیات رئیس فراکسیون فرهنگیان و کمیسیون آموزش و تحقیقات گفتگو نماییم اما هیچ یک از آن ها حاضر به گفتگو نشدند و تلویحا پیغام فرستادند که آن قدر بمانید تا زیر پایتان علف سبز شود و این در حالی بود که در همان روز تعدادی از نمایندگان مرغداران که تجمعی مشابه داشتند با استقبال گرم نمایندگان مواجه و بعد از گفتگو با آن ها خندان از مجلس خارج شدند اما ما بعد از ساعت ها انتظار و تحمل برخورد های توهین آمیز که در نوع خود بی نظیر بود خسته و دست خالی به استان ها و شهرستان های خود باز گشتیم و به حال فرهنگیان تاسف خوردیم بر این اساس از آنجایی که گفتگو و تعامل را جز در سایه پشتوانه فرهنگیان بی نتیجه می دانیم یدین وسیله اعلام می دارم که با وجود تلاشهای فراوان کانون های صنفی معلمان برای تقویت فضای تعامل توفیق چندانی نداشته ایم و راه های تعامل را بسته لذا در نشت فروردین ماه سال85 پس از بررسی تغییرات بودجه تصمیم مهم کانون های صنفی را نسبت به راه های ادامه حرکت صنفی اعلام خواهیم کرد و از همکاران فرهنگی می خواهیم که با هوشیاری کامل پیشگیری لازم همراه با پستیبانی منتظر بیانیه فروردین ماه تشکل های صنفی سراسر کشور باشند .
                                                              دبیر خانه تشکل های صنفی سراسر کشور .
16 اسفند 84