۱۳۹۶ آبان ۷, یکشنبه

نقدی بر مقاله عدم همراهی اکثریت جامعه فرهنگیان در کنش های مدنی

موضوع: نقدی بر مقاله «دلایل عدم همراهی اکثریت جامعه فرهنگی در کنش های مدنی» / این مقاله در یکی از گروه های تلگرام فرهنگیان منتشر شده است و نویسنده بر نکات مثبت و قابل توجه ای تاکید کرده است. از آن جمله «فرد محوری» و «نبود تفکر انتقادی» و «نبود تشکیلات منسجم در تشکل های صنفی فرهنگیان» و «نبود برنامه مدون و روشن» و نیز عملی نشدن شعار های تشکل های صنفی فرهنگیان. اما متاسفانه ایشان یکباره به جاده خاکی زدند و با تبلیغ اینکه «شورای هماهنگی در جلسه شهریور ماه که دربجنورد برگزار کردند»، با «درایت»! و « با توجه به شرایط فعلی ودرک درست و منطقی»! «با نوشتن اساسنامه»! (البته بهتر است بخوانید با دگرگون کردن غیرقانونی و غیر اخلاقی اساسنامه)، «به دور از خودکامگی»!! (درحالیکه آقایان به عمد چندین تشکل ها اصلا دعوت نکردند تا به توافقات سیاسی تجاری خود برسند)، «باعث برون رفت فعالین صنفی و بدنه» از « استیصال و یاس و نامیدی» شدند. باید از ایشان سوال کرد، چگونه به یکباره آن همه مشکلات بنیادین و کمرشکنی که در پاراگراف های اول تا پنجم مقاله کوتاه خود از آنها سخن گفتید، در چشم به هم زدنی، از پس جلسه به حد نصاب نرسیده و مخرب آقایان سیاسی تجاری در شهریورماه ۱۳۹۶ در بجنورد، به طور کل حل و فصل شد و با خارج شدن «از سیکل غیر اثر بخش» قدیم، «وارد فاز عملیاتی»! «پویا»!! و « منطبق بر کار تشکیلاتی و سیستمی» شد؟! چگونه است که مصوبات خلاف اساسنامه ای آقایان، « نوید اینده ای درخشان میدهد»؟! منظورتان چیست از اینکه نوید می دهد، نوید به چه کسانی می دهد، به معلمان ایران نوید آینده ای درخشان می دهد یا به متخلفان سیاسی تجاری کانون تهران و همدان و .. نوید می دهد که «آتش به اختیار»‌ هر چه می خواهند بکنند؟! بکنند هر چه صلاح سیاسی تجاری شان می دانند و به جای پاسخ مستند دادن، تنها به تخریب شخص منتقد می پردازند. همکاران گرامی در مورد تخلفات صورت گرفته در جلسه شهریور ماه می توانند پاسخ کامل و مستند اینجانب به عنوان بازرس سابق شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران را در این فایل پی دی اف مطالعه کنند (https://works.bepress.com/Mohammad-Khaksari/7/). تنها به عنوان نمونه در اینجا خاطر نشان کنم که اینجانب بارها به آقایان سیاسی تجاری اعلام کردم، به جای متهم کردن اینجانب به «چوب لای چرخ نهادن» بروید و از کانون همدان (به عنوان ریاست سابق شورای هماهنگی) بپرسید که ایشان رسید یا پرینت ایمیل و یا رونوشت دعوتنامه های ارسالی شان را در منظر عموم فرهنگیان قرار دهد! وظیفه صنفی ای که متاسفانه هرگز انجام ندادند و این خود دلیل دیگری بر عدم شفافیت آقایان تجاری سیاسی است. حال با نظری دوباره به مقاله ذکر شده در بالا، در می یابیم که ظاهرا این همکار از تاریخچه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران به درستی با خبر نیست یا اگر هست متاسفانه تلقی ایشان بر این است که اساسنامه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، در جلسه مخدوش 11 شهریور 96 در بجنورد نوشته شده است. در صورتی که «اساسنامه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران» در تاریخ 16 اسفند ۱۳81 نوشته و در جلسه سوم شورای هماهنگی در همان تاریخ با اکثریت قاطع به تصویب رسید. همچنین پس از آن در جلسه شورای هماهنگی در تاریخ دوم اردیبهشت ۱۳84 در کرمانشاه، اصلاحات نهایی به رای گذاشته شد و در همان جلسه «آیین نامه اجرایی شورای هماهنگی فرهنگیان» نوشته و تصویب شد. متاسفانه جلسه غیر رسمی 11 شهریور 96 بجنورد «در بر گیری» لازم را نداشت چراکه بعمد از تمام تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، دعوت به عمل نیامده بود و آقایان طیف سیاسی تجاری و متحدان شان، بر خلاف اساسنامه، تعداد اعضاء «شورای مرکزی» شورای هماهنگی فرهنگیان ایران را از 15 نفر به 7 نفر تقلیل دادند. همکارانی که در جلسات شورای هماهنگی شرکت داشتند می دانند که به لحاظ امنیتی 7 نفر هیات مدیره چه مشکلاتی خواهد داشت. کافی است حاکمیت 3 یا 4 نفر از هیات مدیره را تحت فشار قرار دهد، در چشم به هم زدنی شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران «زمین گیر» شده است! تاکید اینجانب همچنان بر تشکیل جلسه شورای هماهنگی فرهنگیان ایران با حداکثر اعضا مانند سابق می باشد. محمّد خاکساری بازرس سابق شورای مرکزی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران ۷ آبان ۱۳۹۶

۱۳۹۶ مهر ۱۴, جمعه

"ارزیابی تجمع روز جهانی معلم در ایران"

موضوع: «ارزیابی تجمع روز جهانی معلم در ایران»

سلام همکاران فرهنگی، پس از هر تجمع اعتراضی جهت سطح ارتقا اعتراضات در تجمعات بعدی تشکل های صنفی فرهنگیان باید آن تجمع را تحلیل و ارزیابی کنند. نکات «مثبت و منفی» تجمع را مورد بررسی قرار دهند و با توجه به ارزیابی مورد نظر به رهنمودهای جدیدی برای تجمعات آینده راه پیدا کنند.

نکات مثبت تجمع روز جهانی معلم
۱. تجمع روز جهانی معلم گسترش کشوری داشته است: بنا به گزارش های رسیده در 20 استان کشور تجمع برگزار شده است.
۲. تجمع با «هدف مشخص» انجام شد. هدف تجمع فرهنگیان در شعار «بودجه عادلانه» متبلور بوده است.
۳. شعارها بصورت پلاکارد و شعارهای متحد در سراسر کشور در دسترس همکاران قرار گرفت و اکثر شعارهای تجمع، صنفی بوده است.
۴. تجمع روز جهانی معلم، رنگ چنگ اندازی برای دستیابی به قدرت سیاسی نداشته است. همکاران فرهنگی به این جمع بندی رسیده اند دیگر پیاده نظام «جناح های سیاسی حاکمیت» نیستند.
۵. در تجمعات به همکارانی که میخواهند اعتراضات صنفی را برای رسیدن به قدرت سیاسی و ورود به ساختار حاکمیت، به نوعی «پل عبور» خویش قرار دهند، اجازه «فرصت طلبی» داده نشده است.
۶. نیروی امنیتی و حراست های اداره آموزش و پرورش، مجبور به عقب نشینی شدند. چون با «اراده محکم» همکاران و بازنشستگان روبرو شدند.
۷. تجمع روز جهانی معلم، در خانه اصلی معلمان یعنی ادارات آموزش و پرورش انجام گرفت و از آن می توان  «درس گرفت». بهتر است تجمعات فرهنگیان در بسیاری از موارد، در جلوی ادارات اموزش و پرورش انجام گیرد. نخستین تاثیر آن این است که ارباب رجوع و همکارانی که به ادارات آموزش و پرورش مراجعه می کنند از نزدیک تجمع فرهنگیان را خواهند دید.

نکات منفی تجمع
۱. متاسفانه هنوز «ترس و نامیدی» در بین فرهنگیان دیده می شود و کمتر در تجمعات حضور فیزیکی دارند.
۲. استفاده مناسب از رسانه های خارجی برای اطلاع رسانی تجمع روز جهانی معلم انجام نشد.
۳. فعالان صنفی شهرستان ها با رسانه ها مصاحبه نکردند یا کم کردند و اینکه مقالات چندانی در نشریات ننوشتند.
۴. شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان در نشست ۱۱ شهریور ۹۶ بجنورد از تمام تشکل ها دعوت نکرد. لذا اطلاع رسانی جامع و کافی انجام نگرفت.
۵. کانون صنفی معلمان در تهران هنوز نتوانسته است «اعتماد لازم» را از فرهنگیان کسب کند. در تهران تعداد حدود 500 نفر از همکاران، از دو تشکل تهران و البرز شرکت کردند که در مقایسه با تعداد فرهنگیان کل این استان ها متاسفانه تعداد قابل توجهی نیست. لازم است کانون تهران از گذشته خود که تعدادی از هیات مدیره سابق اش وارد قدرت سیاسی شدند، انتقاد کند. 
۶. متاسفانه آقایان تجاری سیاسی، اکثر فعالان پیشکسوت را از خود رنجانده اند و به جای انتقاد از عملکرد گذشته خود و متحدانشان، به شدت در کار برچسب زدن به پیشکسوتان کانون صنفی معلمان کوشش کرده و می کنند.

جمع بندی
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران از نشست دوم خود در ۲۷ اردیبهشت ۸۱ در اصفهان، موضوع «روز جهانی معلم» برابر با 5 اکتبر و ۱۳ مهر ماه را در دستور کار خود قرار داد. پس به هر سو، تجمع فرهنگیان در روز جهانی معلم «یک قدم به جلو» است. قدمی ارزشمند که شورای هماهنگی با تشخیص «زمان و مکان» مناسب برای تجمعات بعدی خود می تواند از آن استفاده کند و پیگیر مستمر «بهبود»‌ در آموزش و پرورش گردد.

همچنین در پایان، تجمع روز جهانی معلم به حاکمیت و مسئولان حراستی آموزش و پرورش این هشدار را داد که فرهنگیان با «صبر» و «پیگیری» سخت کوشانه به دنبال تحقق خواسته های صنفی خود بوده، هستند و خواهند بود، و تهدیدات حاکمیت اثر چندانی در سست کردن اراده آن دسته از «فرهنگیان پیگیر» نخواهد گذاشت.

به امید پیگیری
به امید تغییر
به امید آموزش و پرورشی نوین

با احترام
محمّد خاکساری
مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه قلم معلّم
و یکی از موسسین کانون صنفی معلمان
۱۴ مهر ماه ۱۳۹۶

۱۳۹۶ مهر ۱۲, چهارشنبه

"حق گرفتنی است نه دادنی'

موضوع: «حق گرفتنی است نه دادنی»

سلام همکاران فرهنگی، در جامعه ای که «حقوق انسان» به او «داده» ‌نمی شود، در آن اهل و دیار به راستی که «حق گرفتنی است نه دادنی». از زمان قبل از انقلاب تجربه داشتم معمولا حاکمیت حقی را به مردم نمی داد، مگر اینکه «تجمع یا اعتصاب» انجام می گرفت. مبارزان سیاسی «تجمعات و اعتصابات» را پیگیری کردند تا در سال ۵۷ زندانیان سیاسی آزاد شدند.

در دانشگاه هرگاه دانشجویان اعتصاب می کردند «حاکمیت امتیاز» می داد، این تجربه تاریخی است. صد اندوه که حاکمیت های «خودکامه» هیچ امتیازی نمی دهند مگر اینکه مردم شان «اعتراض» کنند. همکاران اگر می خواهند گشایشی در معیشت آنها انجام گیرد، در «تجمعات اعتراضی» شرکت فعال داشته باشند وگرنه طبق گفته نوبخت، در سال ۹۷ فقط ده در صد حقوق کارکنان دولت افزایش می یابد  و دیگر هیچ افزایشی در حقوق ماهانه صورت نمی گیرد.

به امید تغییر
محمّد خاکساری
مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه قلم معلّم
۱۲ مهر ماه ۱۳۹۶

۱۳۹۶ مهر ۱۱, سه‌شنبه

"بازنشستگان استوار و پایدار در تلاش برای دستیابی به خواسته های صنفی'

"از پا باز«ننشستگی» بازنشستگان استوار و پایدار، در تلاش برای دستیابی به خواسته های صنفی"

سلام همکاران فرهنگی، 
بازنشستگان بعد از تجمعات

 ۶ مهر 

۱۴ آذر 

۲۸ دی

۳ اسفند 

۲۲ اسفند 

 و ۳۱ مرداد، 

همچنان خستگی ناپذیر از پا باز«ننشسته»اند و قرار است ۱۳ مهر ماه همراه شاغلان در تهران و البرز، راس ساعت ۱۰ صبح، روبروی سازمان برنامه و بودجه و در شهرستان ها، روبروی ادارات آموزش و پرورش، به مناسبت روز جهانی معلم (۶ اکتبر) تجمع کنند و خود از حق خود حمایت کنند. 

باید به اراده بازنشستگان درود فرستاد. به راستی حق گفتند که دود از کنده بلند می شود! چنانچه شیوه ای که بازنشستگان برای دستیابی و دفاع از خواسته ها صنفی خود در پیش گرفته اند را شاغلان هم به صورت متحد و نترس اجرا کنند، خواهیم دید که همه به خواسته های صنفی خود خواهند رسید.

بازنشستگان تجربه گرانسنگ دارند و به «وعده های تو خالی» و بدون اجرای مسئولان کشوری و لشکری گوش فرا نمی دهند. چراکه بازنشستگان از بازی های سیاسی آقایان به خوبی آگاه هستند. 

همچنین بازنشستگان تجمعات خود را به گونه ای مدیریت می کنند که مورد سو استفاده جناح های سیاسی قرار نگیرند. ایشان افرادی را که بخواهند به نام خواسته های صنفی «پلی برای رسیدن به قدرت سیاسی و مدرسه غیر انتفاعی و مجتمع سازی» درست کنند را شناسایی و از جمع خود دور می کنند. بازنشستگان کسانی را که بخواهند از پشت پرده با مسئولان "زد و بند" کنند و سودای نمایندگی مجلس و وزارت در سر دارند را قهرمان و قافله سالار خود نمی پندارند و احترام به «خرد جمعی» در مکانیزم تصمیم سازی آنها حاکم است. 

 این مو در آسیاب سفید نکرده گان، به صرف اینکه همکاری به زندان رفته است، "بی تامل" و "احساسی" و  "گوش بسته" و "چشم بسته"، دنبال آن شخص نمی روند. برای همین کمتر شاهد "قهرمان بازی" و "قهرمان پروری" در تجمعات بازنشستگان بوده و هستیم. 

به امید تغییر
و به امید آموزش و پرورشی کیفی 
و در تلاش برای دستیابی به خواسته های صنفی

با احترام،
محمد خاکساری
مدیر مسئول و صاحب امتیاز قلم معلم
11 مهرماه 96