" کتاب بیشعوری

محمدخاکساری بازرس شورای مرکزی وکانون صنفی یکی از موسسان کانون ومدیر مسئول صاحب امتیازقلم معلم م:
خواندن کتابی به نام "بیشعوری"👇
اثر خاویر کرمنت ،خالی از لطف نیست، بخشهایی از آن عجیب اطرافمان هر روز تکرار میشود . ای کاش مسئولان ماحداقل برای یکبار این کتاب رامطالعه کنند!!👉
-
اگر عدالتی وجود میداشت دادگاهها باید به معلمها هم اجازه میدادند که علیه دانش آموزان تنبلشان بخاطر گرفتن وقت و آسیب زدن به اعصابشان شکایت کنند . ص145
- واقعیت آنست که آدمهای درست و حسابی زیادی مشغول به تدریس در مدارسند اما دیوان سالارانی که برای معلم تعیین تکلیف می کنند که چه چیز را چگونه درس بدهند کار را خراب میکند از اینجاست که بیشعوری گسترش می یابد . ص163
- وقتی که فارغ التحصیلان دبیرستانهای ما در خواندن و نوشتن معمولی هم لنگ میزنند مدارس ما بی شعور شده اند!
-وقتی که میتوان معلمها را بخاطر تنبیه دانش آموزان بی تربیت از مدارس اخراج کرد اما آن دانش آموزان همچنان به حال خود رها هستند تا به رفتارشان ادامه دهند مدارس ما بی شعور شده اند .

-وقتی که مسئولان مدرسه مجبورند برای برنامه های فوق برنامه و جنبی بیشتر از کیفیت آموزش وقت بگذارند تمام جامعه ی ما بی شعور شده است . ص164
همواره سوالی که ذهنم را به خود مشغول ساخته بود این بود که چرا اعتراضات فرهنگیان از جانب وزیر بدون پاسخ ماند ؟ جوابم رو در ص63 کتاب یافتم آنجا که مینویسد : در دولت هر چقدر کسی بتواند بهتر و ظریفتر خواسته های مردم را نادیده بگیرد مقام بالاتری را از آن خود می کند .

تفاهم و همدلی در تشکل ها

سلام همکاران:👉
تشکل های صنفی  براي رسيدن به تفاهم و همدلی با همکاران، بايد از دو تکنیک مهم «گوش دادن موثر» و ايجاد «همدلي» بهره‌مند باشند تا از اين طريق، ضمن فراهم آوردن زمينه آگاهي از ديدگاههاي  همکاران وارد دنیای خواسته های معلمان شوند.👉
در اين صورت،  تشکل ها احساس  خواسته های همکار  خود را درك ‌می کنند و به عبارت ديگر، بين خود و همکار همدلي ايجاد مي‌كنند. براي رسيدن به همدلي پايدار باید درک درستی از خواسته های معلمان داشته باشیم .برای ایجاد اعتماد بین همکاران همدلی لازم است
   تشکل ها ازحمايتگري و مثبت‌گرايي برخوردار باشند تا همکاران در يك محيط آرام و با پندار مثبت نسبت به ايجاد ارتباط با تشکل ها عمل كنند.
احساسات  همکاران را درك و آنها را ابراز كنند. و به آنها پاسخ دهند. 👏

" بخشی از بیانیه جلسه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران- نهم و دهم شهریور 85-تهران"

"  بخشی از بیانیه جلسه شورای هماهنگی ت
شکل های صنفی فرهنگیان ایران نهم و دهم شهریور 85 تهران"   👇👇

"بی تردید در هزاره سوم کشورهایی می توانند به حیات علمی و فرهنگی خود ادامه دهند که با سرمایه گذاری گسترده و اصولی در آموزش و پرورش به متولیان اصلی تعلیم و تربیت یعنی معلمان توجه ویژه داشته باشند. فرصت ها در گذرند و کشورهای جهان در عرصه رقابت علمی و تکنولوژیکی گوی سبقت را از هم می ربایند ولی هنوز نیازهای اولیه ی ناخدایان کشتی علم و دانش که چشم مردم برای ورود به رقابت علمی و فنی با سایر ملل
به تلاش و اهتمام آنها دوخته شده ،فراهم نگردیده است.

بی عدالتی بی حد و حصر بر معلمان که نقش استراتژیک در آینده ی کشور دارند در شان نظام جمهوری اسلامی نیست و جای شگفتی است که این مسائل و مصایب کمترین تحرکی در نزد تصمیم گیران بلند پایه کشور برای رفع ظلم ایجاد نکرده و نمی کند."


" بخشی از بیانیه جلسه شورای هماهنگی تشکل های صنفی ایران 20 آذر 82

"  بخشی ا ز بیانیه جلسه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران 20 آذر 82 تهران"

( کسی به فکر گل ها نیست ، نیش فقر و جولان جهل دست باغبان مهربان همان معلم دلتنگ را بسته است . نمی خواهند باور کنند که باغچه دارد می میرد.)
ملت بزرگ ایران ، فرهنگیان عزیز
دیری است که عرصه طراوت و شادابی ، دانش ، هنر و معرفت خواهی نسل جوان و نونهالان عزیز این سرزمین به دلیل بی مسئولیتی ،بایر و کم حاصل شده ، ناکارآمدی وضعف گسترده ای نظام آموزشی و مدارس جوان ترین کشور دنیا را با 17 میلیون دانش آموزفراگرفته است . چه کسانی از معلم  می خواهند که افت شدید تحصیلی و فقر و فساد و بی هدفی دانش آموزان را ببینند و در عوض از امید و آینده ای روشن سخن بگوید ؟ محدودیت ها و کمبود ها را لمس کند اما لب به اعتراض نگشاید چه کسانی از معلم می خواهند که به جای پرسش گری و خرد ورزی به دانش آموزان سلطه پذیری ، ارادت ، اطاعت و کهنه پرستی بیاموزد ؟ چه کسانی در برابر هر نوع خلاقیت و نوآوری و اصلاح و تغییر مقاومت نشان می دهند و معدود معلمانی که مانند زرین دانه ها در گوشه و کنار کشور درفشانی می کنند در حصار بخشنامه ها به بند می کشند و در زیر بار مدیریت متمرکز و انحصار طلب زمینگیر می کنند؟

" بی قانونی نتیجه بی اعتمادی است

بی قانونی نتیجه بی اعتمادی است ....
 
          از مهم‌ترین آسیبهای اجتماعی کشور تضعیف هنجارهای اخلاقی و اعتماد اجتماعی است. رواج و رسمیت
یافتن دروغ در مناسبات فردی و اجتماعی، افزایش و گسترش سوگند در گفتمان‌ها، سوءظن، فردگرایی، تظاهر و
ریا، رابطه‌گرایی، قانون‌گریزی، عوام زدگی و عوام فریبی، تملق و گزافه‌گویی نشانه‌هایی از بحران اخلاقی و نبود
اعتماد در جامعه است.مهم‌ترین دغدغه رفتارشناسان و آسیب‌شناس‌های اجتماعی افزایش شاخص‌های
آسیب‌های اجتماعی در جامعه است تا آنجا که اختلالات روانی و افسردگی در جامعه ما دومین رتبه بیماری‌ها را
از نظر تحمیل هزینه‌های بهداشتی، روانی و اجتماعی و اقتصادی دارد. همچنین پرخاشگری و خشونت رو به
افزایش است تا آنجا که بیش از 60 درصد از جرایم به علت خشونت روی می‌دهد.
در یک پژوهش میدانی بیش از 75 درصد از مردم پول و پارتی را برای احقاق حق خودشان ضروری دانسته و تنها
25 درصد از آنها به اجرای مساوی قانون اعتقاد داشتند. از این نظر می‌توان چنین برداشت کرد که شاخص‌هایی
چون امید به آینده، قابل اعتماد بودن یا منصف بودن افراد و تکیه بر انصاف اجتماعی در وضع مطلوبی قرار ندارد.
همچنان که می‌دانیم ارتباطات عنصر حیاتی در جامعه و مایه دوام و قوام آن است و در ارتباط ناب لزوم اعتماد
متقابل ملاحظه شده و اعتماد متقابل نیز به نوبه خود رابطه نزدیک با صمیمیت دارد. برای ایجاد اعتماد، شخص باید
هم به دیگری اعتماد کند و هم خودش دست کم در محدوده رابطه مورد نظر قابل اعتماد باشد.
در یک جامعه اعتماد اجتماعی مثل شیرازه‌ای است که آحاد آن را به هم پیوند داده و از پراکندگی آنها جلوگیری
می‌کند. بی‌اعتمادی افراد به یکدیگر و بی‌اعتمادی به ساختار سیاسی و اجرایی جامعه باعث بروز
سوءاستفاده‌های مختلف، رشوه، اختلاس و پدیده زیرآب‌زنی می‌شود. در بررسی انحرافات و مسائل اجتماعی
ریشه بسیاری از آسیب‌ها را در بی‌اعتمادی افراد به یکدیگر می‌توان جست‌وجو کرد.
وقتی در یک جامعه منابع به صورت ناعادلانه در بین گروه‌های مردم توزیع شود و این نابرابری در طول زمان استمرار
پیدا کند شکاف بین دو طبقه غنی و فقیر هر روز بیش‌تر می‌شود و طبیعی است که در این شرایط قوانین و
ساختار سیاسی جامعه زیر سوال رفته و نوعی بی‌اعتمادی اجتماعی را در افراد تقویت می‌کند.

بی اعتمادی مردم به ساختارهای اجرایی منجر به تضعیف تعهد اجتماعی و کمرنگ شدن هویت ملی شده و
گذشته از آن بی‌اعتمادی به تدریج به سطح روابط میان فردی کشیده می‌شود و حاصل آن انزوای اجتماعی است.
بنابراین می‌توان گفت وقتی سرمایه‌های اجتماعی فراموش می‌شود، فقر و بیکاری، تورم و اعتیاد و خودکشی،
طلاق و جرایم اخلاقی نیز روندی رو به گسترش می‌یابد. با توجه به محورهای یاد شده، سرفصل‌های زیر آثار
مشخص و آشکار بی‌اعتمادی اجتماعی و سرگردانی انسان است:
الف/ ناتوانی و بی‌قدرتی: یعنی فرد در این حالت احساس بی‌قدرتی و بی‌اختیاری کرده و قادر به تحت تاثیر قرار
دادن محیط اجتماعی خود نیست. این محیط اجتماعی از خانواده و مغازه و محل کار شروع شده و به جامعه
سرایت می‌یابد.ب/ پوچی: در چنین حالتی در عقاید و باورهای فرد ابهام و تردید ظاهر شده و او نمیداند به چه
چیزی باید اعتقاد داشته باشد، چه شایعه‌ای را بپذیرد و کدام خبر را رد کند؛ به عبارت دیگر انتظار چندانی از
رضایت بخش بودن پیش بینی‌های رفتاری فرد در آینده وجود ندارد.

ج/ بی‌معیاری: حالتی از خودبیگانگی است که فرد در جامعه احساس می‌کند برای رسیدن به هدفهای ارزنده خود
نیاز به وسایل نامشروع دارد یا کنشهایی او را به هدفش نزدیک می‌کند که مورد تایید جامعه و باورهای قبلی او
نیست.د/ انزوا: هنگامی است که شخص احساس می‌کند با ارزش‌ها و معیارها و باورهای جامعه بیگانه شده و
در چنین حالتی فرد خود را با آنچه از نظر جامعه ارزشمند و دارای اعتبار است هم عقیده و هم سو نمی‌بیند.
با توجه به محورهای گفته شده، پیامدهای بی‌اعتمادی اجتماعی نه تنها باعث دلسردی افراد و کمرنگی
سرمایه‌های اجتماعی می‌شود بلکه کم کم منجر به گسترش آن در سطح جامعه نیز خواهد شد

جامعه شناسی,علمی,ادبی,اطلاعات عمومی

http://www.rahavardeman.blogfa.com/post-256.aspx

" بحشی از مصوبات جلسه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران در تاریخ 16 اسفند 81 درتهران"

"بخشی از  مصوبات جلسه شورای هماهنگی تشکل های
صنفی فرهنگیان ایران در تاریخ 16 اسفند 81 در تهران"

5- تامين امنيت شغلي معلمان و برقراري امكان بيان خواسته‌ها و نظرات حق‌جويانه همكاران و تبرئه فرهنگياني كه احتمالا به دليل فعاليت‌هاي صنفي مورد تعقيب قرار گرفته‌اند و دلجويي از معلماني كه مورد ضرب و شتم واقع شده‌اند.

6- تسريع در صدور مجوز و پروانه فعاليت تشكل‌هاي صنفي معلمان در سراسر كشور و همكاري مديريت آموزش و پرورش در تامين امكانات تشكل‌ها ازجمله در اختيار گذاشتن محل مناسب جهت فعاليت تشكل‌هاي صنفي.

7- ايجاد تسهي9لات جهت اطلاع‌رساني تشكل‌ها در قالب خبرگزاري."