سم مهلک برای تشکل های صنفی

سم مهلک برای تشکل های صنفی
✏✏✏✏✏✏✏✏
تجربه 19 ساله اینجانب در فعالیت صنفی این است . ورود تشکل های صنفی
به قدرت سیاسی↩ سم مهلک است.
ورود به قدرت سیاسی وظیفه احزاب
سیاسی است نهاد مدنی حق ورود
به قدرت سیاسی ندارند وظیفه آن نظارت بر قدرت سیاسی نه ورود به
قدرت سیاسی است سال 86  برخی هیات مدیره کانون صنفی  معلمان
کاندید مجلس شدند باعث ریزش
نیروی بسیاری در کانون صنفی معلمان شد. کانون  10 سال زحمت کشید تا بتواند آن اشتباه را جبران کند بیش از ده بار در جلسات شورای هماهنگی تشکل های صنفی عرض کردم همکارانی که علاقمند به ورود به قدرت سیاسی هستند عضو احزاب سیاسی شوند حتی به یکی از مسئولان هیات مدیره کانون تهران که کاندید مجلس سال 86 شده بودگفتم "اگر مایل به قدرت سیاسی هستی خودت حزب سیاسی معلم را تاسیس کنید"حتی این مطلب را در 10 شهریور 85 در جلسه شورای هماهنگی فرهنگیان در دانشکده شریعتی تکرار کردم که همکارانی که علاقه به ورودر به قدرت سیاسی دارند بروند حزب سیاسی تشکیل دهند در اولین بیانیه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان در اسفند سال 80 در شهر شیراز آمده است که تشکل های صنفی حق ورود به قدرت سیاسی را ندارند چون قدرت نظارتی انها کاهش پیدا می کند مانند :
"سازمان معلمان  ،خانه معلم" که همه حزب سیاسی هستند و عذر انها ازشورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران در جلسه اسفند ماه 81 خواسته شود مگر اینکه تغییر کاربری ازسیاسی به صنفی دهند البته اکثریت تشکل های صنفی در سال های اخیر این مسئله که ورود به قدرت سیاسی است رعایت می کنند این دستاورد بسیار بزرگی است
به قول اخوان ثالث "ما بر قدرت هستیم
نه با قدرت "
محمد خاکساری
بازرس سابق شورای مرکزی تشکل های صنفی فرهنگیان و کانون صنفی معلمان
8 تیر ماه 98