سلام همکاران :
" تفاوت فعال صنفی و کارشناس آموزش و پرورش"
از زمانی که فعالیت صنفی را شروع کردم سال 78 بین تشکل ها و فعالان صنفی معلمان این دو واژه "فعال صنفی و کارشناس آموزش و پرورش " اختلاف نظر وجود داشت.
دیدگاه اول:
" وظیفه فعال صنفی کارشناسی آموزشی "
برخی از همکاران اعتقاد داشتند که فعال
صنفی و تشکل ها مانند کارشناس آموزشی است.تنگناها و مشکلات آموزش وپرورش را ببیند . و به مسئولان فقط پیشنهاد
دهند. حق اعتراض و تجمع و اعتصاب ندارند این وظیعه احزاب سیاسی است.
خواسته حقوق و دستمزد و امنیت شغلی
را کم رنگ می دیدند.
2. دیدگاه دوم
"مخالف دیدگاه اول فعال صنفی کارشناس آموزش و پرورش نیست"
دیدگاه دوم اعتقاد دارند. تشکل صنفی
بر سه محور "حقوق و دستمزد،کیفیت
آموزش و حق تشکل یابی" فعالیت میکند.این تعریف اکثر اتحادیه های معلمان سراسر جهان است به خصوص آموزش بین الملل ei است .که بیش از 30 میلیون عضو دارد . شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیا ن ایران عضو آن است.
آموزش و پرورش بودجه مناسبی برای
مراکز تحقیقاتی و تالیف کتاب درسی دارد. کار تحقیقات آموزشی وظیفه آموزش و پرورش است. تشکل و فعال صنفی باید از مشکلات آموزش و پرورش با اطلاع باشند.ولی وظیفه اصلی آنها
حقوق صنفی معلمان است.
بنده در زمان حاجی وزیر آموزش وپرورش
دولت اصلاحات نامه در اعتراض به خصوصی سازی مدارس نامه ای به او نوشتم. در آن نامه نوشتم.
"همین کشور آذربایجان که در همسایگی
ما است. یک سوم بودجه ایران را ندارد.
مدارس آن خصوصی نیست . و رایگان است. طراحی و کیفیت کتاب های آن
از کشور ما چند برابر بهتر است."
ایشان در چند خط جواب دادند.
"لطفا طرح خود را بنویسید و به فلان
مرکز تحقیقاتی آموزش و پرورش دهید"
وقتی کسی را در راس آموزش و پرورش
می گذارند . که حدود 5 سال در مازندران تدریس کرده است .این گونه جواب می دهد. وزرای اصول گرا که بدتر اصلا جواب شما رانمی دهند .
حاج بابایی حدود 8 سال وزیر دولت اصول گرا بود. یک بار با تشکل های صنفی جلسه نگذاشت . ولی در مجلس هفتم مرتب به جلسات تشکل ها برای گرفتن قدرت در آن زمان می آمد. یکی از ضعف های تشکل ها همین جلسات با حاج بابایی در آن زمان بوده است. برداشت من این است.در آن زمان تشکل ها از تجربه لازم دراین زمینه برخوردار نبودند.
متاسفانه در فضای مجازی مشاهده
می کنم. تعداد کمی از همکاران نسبت
به زندانیان معلم و خشخاشی معلمی که در بروجرود توسط دانش آموز خود به قتل رسید.و فداکاری زنده یاد گنگوزی معلم بلوچستانی را کمرنگ به حساب می آورند.
می گویند:" چرا معلمان و تشکل ها آن ها ستایش می کنند ". و آنها را قهرمان می کنند.ادعا دارند قهرمان کسی است که چند کتاب تالیف کرده باشد.
وبه اصطلاح کارشناس آموزش و پرورش باشد.
متاسفانه این همکاران آدرس
اشتباه می دهند. ادعا می کنند
جای معلم وسط خیابان و تجمع نیست.باید
چانانه زنی با وزیر داشته باشند.وگرنه
معلمان جذب تشکل نمی شوند.این
عده از همکاران که چنین ادعایی دارند.
جوابی دارند. که 9 سال است هم دولت اصول گرا ودولت اصلاحات اجازه مجامع عمومی تشکل ها ی معلمان که حق قانونی آنها است نداده است. 9 سال است
هیات مدیره تشکل های صنفی و به یاری
تعدادی از همکاران تمام هزینه های تشکل را از جیب شخصی می دهند.
و کمکی از دولت نگرفته اند.هزینه خانواده های زندانی چه کسانی پرداخت می کنند.؟به جز همکارانی که اهل درد هستند. حداقل کاری
می توانند بکنند، کمک مالی به خانواده های زندانی است.
در اینجا از همه معلمانی که همکاران در بند خود را تنها نگذاشتند.تشکر می کنم.
به امید تغیر
محمد خاکساری
Khaksari902@gimail.com
فروردین 95
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر