ارتباطات دو طرفه در تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

ارتباطات  دو طرفه در تشکل های صنفی فرهنگیان ایران
✏✏✏✏✏✏✏✏✏✏
عامل مهم در تعيين روش برقرارى ارتباط، هدفي  است  که ارتباط برقرار می شود.با استفاده از امکانات موجود براى ترغيب افکار و عقايد  تشکل صنفی   به اعضا و سایر جامعه فرهنگی است اولین هدف از ارتباط با جامعه فرهنگی و اعضا چیست ؟
✔ایا تشکل صنفی می خواهد عضو بگیرد ؟
✔ایا تشکل صنفی می خواهد به جامعه 
فرهنگی خود را بشناسد ؟
✔آیا تشکل صنفی می خواهد اعضا و جامعه فرهنگی را ترغیب کند به اعتراض صنفی بیایند؟هر کدام از موارد بالا ابزار خود را لازم دارد.
وقتى انتقال پيام صنفی  ازطرف تشکل صنفی شروع و به  اعضا یا جامعه فرهنگی ختم می شود .اگر آنها  نسبت به مفاهيم پيام های صنفی تشکل صنفی  واکنشى نشان ندهند، ارتباط  تشکل صنفی را يکطرفه يا يک‌جانبه است.
که بیشتر این مورد در فضای مجازی است چون هیات مدیره تشکل صنفی حضور فیزیکی ندارد جامعه فرهنگی و اعضا اعتماد لازم را به تشکل نمی کنند
فقط پیام را می بینند .ولی اگر این ارتباط در فضای واقعی باشد. عضو تشکل صنفی و جامعه فرهنگی ابهامات خودرا سئوال و پرسش می کند.
ضرب المثلی داریم که می گوید :
"شنیدن کی بود مانند دیدن"
تجربه ای که بنده طی 19 سال فعالیت صنفی دارم . اگر تشکل صنفی هزار پیام در تلگرام و فضای مجازی بدهد. اثر حضور فیزیکی تشکل صنفی را ندارد.چون در ارتباط حضور جای فرستنده پیام  یعنی هیات مدیره تشکل صنفی با گیرنده پیام یعنی عضو جامعه فرهنگی در جریان ارتباط عوض
می شود.
پیشنهاد می کنم حداقل دوماه یکبار
یک جلسه حضوری تشکل های صنفی
با اعضا و جامعه فرهنگی برگزار کنند ؟
واز مشکلات امنیتی نترسند
محمد خاکساری
مدیر مسئول و صاحب امتیاز قلم معلم
25  مرداد 98