سئوال
۱۳۱✔️معلمانی که برای دموکراسی خواهی به زندان افتاده اند،مانند :هاشم خواستار، سپهرنیا،لعل محمدی و سایر زندانیان معلم ، آیا شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران و تشکل های صنفی فرهنگیان از آنها حمایت کنند یا خیر، ؟یا بگویند آنها فعالیت سیاسی کرده اند حمایت نمی کنیم .؟ لطفا نظر خودتان راجهت روشنگری بدهید.
✏️✏️✏️✏️✏️✏️✏️✏️✏️✏️
از همکاران و مخاطبانی که به این سئوال پاسخ دادند تشکر
می کنم. بیشک امروزه د"موکراسی خواهی"، بعنوان تنها شکل مقبول نظامهای سیاسی جهان است و این پیروزی نظامهای دموکراسی برسایر نظامهای سیاسی که ، مدیون سلسله جنبش های "دموکراسی خواهی" است. دیگر اینکه خواهان "حاکمیت قانون"هستند، حدود ۲۰۰ سال است ، مردم ایران ، برای
"دمکراسی خواهی" تلاشمی کنند، متاسفانه در عمل بدست نیاورده اند، از پایه های" دمکراسی خواهی "
"آزادی بیان و قلم و تشکل یابی" است. اگر تشکل صنفی آزادی بیان وقلم و آزادی تشکل یابی" نداشته باشد، به خواسته های صنفی نمی رسد،هرگاه ما بحث از این می کنیم ، که تشکل های صنفی غیر سیاسی هستند، در جلسات شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان هم بحث وگفتگو می شد، مقصود ورود تشکل های صنفی به " قدرت و تجارت "است ، برای این بود
حدود ۸ نفر هیات مدیره کانون صنفی معلمان درسال ۸۶
به اعضای هیات مدیره کانون صنفی معلمان، که کاندید مجلس شورای اسلامی شده بودند، و ورود به" قدرت وتجارت"
کرده بودند، طبق اساسنامه کانون صنفی معلمان به این اعضای هیات مدیره کانون صنفی اعتراض کردند،و بیانیه ای صادر کردند، کانون صنفی در آن مقطع به دو طیف تقسیم شد ،
"طیف صنفی" کانون صنفی معلمان و" طیف تجاری ، سیاسی" منشعب شد،این انشعاب تا سال۹۵ که هیات مدیره جدید انتخاب شد، ادامه داشت. آقای" خواستار ، سپهرنیا، و محمدی" همگی معلم هستند،خواهان "دموکراسی خواهی "بودند، آنها
نمی خواستند وارد قدرت شوند ، آنها خواهان "تغییر "بودند،
"حقوق بشر و دموکراسی" از خواسته های صنفی است،
برای اینکه بدون آزادی ما به خواسته های خود نمی رسیم.
برای این است، بنده شعار "معیشت و آزادی "می دهم ، معیشت خواسته مادی است ،وآزادی "دموکراسی خواهی" است ،
نظر بنده این است ، آقای خواستار و دوستان آنها که خواهان "دموکراسی خواهی "هستند، بخشی از خواسته های صنفی را مطرح کردند، "معیشت بدون آزادی" مانند دولت چین است،
که در آن دموکراسی نیست،متاسفانه برخی دوستان از سیاسی بودن برداشت غلط دارند، هروقت نهاد های مدنی مانند
تشکل های صنفی که ادعا دارند "غیر سیاسی" هستند ، این است آنها وارد قدرت سیاسی نشوند، وظیفه آنها
"نقد و نظارت "قدرت است، این دومورد، بدون
" دموکراسی خواهی" امکان ندارد،
بطور مثال "معلمان ، کارگران، دانشجویان، و بازنشستگان"
اعتصاب و تجمع نکنند ، به خواسته های خود نمی رسند،
آزادی اعتصاب و تجمع ،تشکل یابی "دموکراسی خواهی" است،
جمع بندی این است ، تمام تشکل های صنفی ، تلاش
کنند، قبل از "تغییر بنیادی" زندانیان مدنی و صنفی را
آزاد کنند، این درالویت اول قرار دارد، با آزادی زندانیان راه هموار می شود ، به دیگر خواسته های خود اقشار خواهند رسید،
✔️رمز پیروزی اتحاد اقشار است
۶ مرداد ۹۹
@MoallemaneMotarez
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر