ستاره آگاهی

«ستاره‌ی آگاهی» 🖍🖍🖍🖍🖌🖌🖌 چگونه می‌توان شد، چگونه می‌توان شد در برابر تاریکیِ سرکوب، یک نیروی پُر توان، یک ستونِ استوار؟ معلم، تویی آن بنیاد، ریشه‌ی آموزش و آگاهی، تویی که می‌تراشی ذهنِ نسلِ فردا را. تو، اعتماد داری، ایمانِ مردم، سرمایه‌ی پنهانِ توست. اگر برخیزد این قامت، اگر هماهنگ و یکدل، اگر سراسری شود این "نه"، از دهانِ تو، ای معلمِ دلسوز؛ مشروعیتِ پوشالی، فرو خواهد ریخت، چون خانه‌ای از ماسه. ابزارِ تو: اعتصاب‌های پله‌پله، اعتراضِ خَلاق، افشاگری‌هایِ با سند، آموزشِ آزادِ پنهان. امروز، بیش از هر روز، کشور تشنه‌ی یکرنگی‌ست: تو، با دانشجو، تو، با کارگر و پرستار، با بازنشسته‌یِ خسته، دست در دست، بنیانِ دموکراسی، شفافیت، و رواداری باید گردد. آسان نیست این مسیر، پُر پیچ و خم است، اما تنها راهِ ممکن است، برای عبور از این بحرانِ تاریخی. همگرایی، تنها چاره، تا که آزاد شویم، تا وطن، قابلِ زیستن گردد. وگرنه، در این رنج، زنان و مردان، بیشتر آسیب می‌بینند.