آفت قهرمان پروری در تشکل های صنفی

سلام همکاران:" آفت قهرمان پروری در تشکل های صنفی"
چه زیبا از زبان گالیگه نقل شده است " بی چاره کشوری که به قهرمان نیاز داشته باشد " این خود ما هستیم که زمینه ی قهرمان پروری  را در تشکل فراهم
می کنیم و از شخصیتی بت می سازیم و وقتی می بینیم که نمی تواند تمام خواسته هایمان را برآورده نماید شروع به ملامتش می کنیم غافل از اینکه این ما بودیم که از او یک بت ساختیم و همان طور که خودمان بالایش بردیم خودمان هم زمینش می زنیم
   قهرمان پروری تشکل های صنفی  را تهدید می کند،  این تهدیدحس نیاز به قهرمان و قهرمان پروری در تشکل است،  برخی تشکل ها و فعالان صنفی به جای اینکه توجه خود را به تشکل و اهداف آن کنند   اساس فعالیت هایشان را بر محور تشکل بگذارند و در این راه تلاش کنند تا به پیروزی برسند، به دنبال قهرمانی هستند که بیاید و آن ها را از بحبوحه مشکلات بیرون بکشد . این قهرمان پروری ها و فرد پرستی ها تیشه به ریشه تشکل می زند، چرا که اگر آن قهرمان به هر دلیلی از میان برود  یا دستگیر شود یأس و از هم پاشیدگی دامن تشکل را خواهد گرفت.  تشکل ها حواستان به هدفشان باشد و در این راه ثابت قدم باشند. آنقدر درگیر این وسیله می شویم که هدف  تشکل را فراموش می کنیم برخی فعالان صنفی و همکاران دنبال قهرمانی هستند که بیاید و آن ها را از بحبوحه مشکلات بیرون بکشد مرتب دنبال کسی می گردیم که او را قهرمان کنیم.ظریفی می گفت :"
"ملت ایران بت ساز و بت تراش وبت شکن هستند"
محمد خاکساری
Khaksari902@gmail.com
مرداد 94