"خوش بینی و بدبینی در تشکل های صنفی"

سلام همکاران:
"خوش بینی و بد بینی در تشکل های صنفی"
در تشکل های صنفی و  فعالان صنفی  بین همکاران و تشکل هاگروهی خوش بین و گروه دیگر بدبین نسبت به تغبیر خواسته ها ی صنفی هستند.
1-گروه اول بدبین ها
این گروه نسبت به هر تغییری نا امید هستند و نسبت به تشکل های صنفی و فعالان صنفی بد بین  هستند معتقد هستند
تشکل ها  نمی توانند به خواسته های صنفی خود  دراین شرایط برسند
یا می گویند:"این تشکل ها همه از خودشان هستند" هر دستاوردی را کوچک
می شمارند.بدبینی در جامعه حاصل افسردگی آن جامعه است. جامعه افسرده نسبت به هر تحولی بدبین و ناامید است.
2-گروه دوم خوش بین ها
این گروه را اصطلاحا "خوش خیال"هستند.
گمان می کنند بدون فعالیت جمعی و تشکل هاتغییرات در جامعه و تشکل ها ایجاد می گردد. این گروه هر دستاورد
صنفی را بزرگ می کنند و اندازه آن را
نمی شناسند فکر می کنند به سرعت
تشکل ها به خواسته خود می رسند.
می گویند:"انشا الله و ماشاءالله"همه چیز درست می شود
4..-گروه واقع بین ها
این گروه بر اساس مشاهدات و مستندات
هر دستاوردی را تحلیل می کنند. جایگاه آن را می شناساند . اعتقاد دارند هیچ
تغییری در جامعه "خود به خودی"
ایجاد نمی شود. نیازمند "اراده و پیگیری" است.تغییرات صنفی با کار جمعی و خردجمعی صورت می گیرد. مقاومت و پایداری لازم است.قهرمانان موقت تغییر
ایجاد می کنند. تلاش ها "نهادینه"
نمی شود . وپایدار نیست
دیدگاه من بود طی فعالیت صنفی که در تشکل صنفی معلمان داشته ام
همکاران هر کدام نظر و اعتقاد
خود را دارند.
به امید تغییر
محمد خاکساری
بهمن 94
Khaksari902@gmail.com