حرمت گذاشتن به عقیده فردی

حرمت گذاشتن به عقیده فردی ✏✏✏✏✏✏✏✏✏✏ حرمت گذاشتن به عقیده‌ی فردی مشخصه‌ی جوامع تکثرگرا و مدنی است. بدون آن‌که بتوان به عقیده و باورداشت‌های تک‌تک آدم‌ها حرمت قایل شد و آن را به باد استهزا نگرفت و یا بدون تمسخر و تحریم کردن از کنارش گذشت و با این‌حال جدی‌اش گرفت، نمی‌توان درک شدن خود را از دیگران انتظار داشت. از کنار باور و عقیده‌یی بدون دخالت گذشتن و در عین زمان آن را جدی گرفتن به این مفهوم که تلاش شود آن عقیده به‌صورت درست و شایسته درک و فهم شود اما مورد نفی و تحریم قرار نگیرد. تحریم و نفی کردنِ چیزی حکایت از درک نشدن آن در نزد شخص دارد و فقط در این‌صورت است که شخص خودش را در مقام حقیقت مطلق می‌بیند. چنین آدم‌هایی معمولاً از ایجاد پیوند منطقی میان کارکرد تشکل های صنفی فرهنگیان و جامعه فرهنگی به عقاید یک به یک اعضا احترام بگذارند.عقاید آنها را جدی بگیرند. عقاید مختلف در تشکل صنفی و جامعه فرهنگی موجب رشد تفکردر تشکل صنفی و جامعه فرهنگی می گردد. متاسفانه گاهی در تشکل های صنفی به عقاید مخالف برچسب و اتهام می زنند. و مورد نفی و تحریم قرار می گیرند. نمونه عینی آن بنده و 8 نفر از اعضای هیات مدیره سابق کانون صنفی معلمان در سال 86 یکی از قربانیان عقیده مخالف در کانون صنفی معلمان بودیم در سال 86 مورد نفی وتحریم قرار گرفتم. چون 8 نفر از هیات مدیره کانون صنفی معلمان مخالف ورود کانون صنفی معلمان به "قدرت سیاسی و تجارت" بودند. البته برخی اعضای کانون صنفی نسبت به روش خود بازنگری کردند. و ازمعلمان به جهت ورود به قدرت تجارت وقدرت سیاسی پوزش خواستند. خواستم نمونه عینی برای همکاران ذکر کنم. قصدم اختلاف نبود. امروز همه همکاران و تشکل های صنفی فرهنگیان یک صدا تمام معلمان زندانی را باید آزاد کنند. و تمام پرونده های معلمان مختومه گردد. مختومه کردن پرونده معلمان خواسته اصلی جامعه فرهنگی است. محمد خاکساری دو دوره هیات مدیره سابق کانون صنفی معلمان 21 بهمن 98