هماهنگی بین تشکل های صنفی

هماهنگی بین اعضای تشکل صنفی ✏✏✏✏✏✏✏✏✏✏ هماهنگی میان اعضای تشکل صنفی در دو سطح قابل تصور است: یکی این که فعالیت هر عضو تشکل صنفی ضدیتی با کار سایر اعضای تشکل نداشته باشد و مخل به فعالیت های دیگر اعضای تشکل نباشد. سطح دوم و بالاتر این که فعالیت هر عضو تشکل صنفی علاوه بر این، کمک به تشکل صنفی نیز محسوب شود. سطح مطلوب در یک کار تشکل صنفی بهینه، کار کند. در این قسمت لازم است تا روشن کنیم که چگونه می توان به این سطح از هماهنگی میان اعضای تشکل وصنفی دست یافت. دو دسته عامل در بین اعضای تشکل صنفی وجود دارد که می توان از طریق آن ها سطح هماهنگی.تشکل صنفی را بالا برد :یکی عوامل مشترک که به چگونگی قرار گرفتن اعضا ی تشکل صنفی در تشکل بازمی گردد مانند فداکاری و دیگری عوامل درونی و فردی در تشکل صنفی است. یعنی استعداد های فردی اعضای تشکل است این دو، هم بر انسجام گروهی تشکل صنفی و هم بر یکدیگر نقش تاثیرگذاری دارند. عوامل دسته اول هنگام طراحی تشکل صنفی باید به شکل بهینه مد نظر باشد و عوامل درونی باید توسط اعضای تشکل صنفی که به طور شخصی مورد توجه و عمل قرار گیرند تا سطح بالایی از انسجام گروهی حاصل گردد یعنی در تشکل صنفی عوامل فردی وگروهی در تشکل صنفی تاثیر دارد یعنی عوامل درونی وبیرونی بر انسجام تشکل صنفی تاثیر دارد. محمد خاکساری یکی از موسسین کانون صنفی معلمان 26 بهمن 98