چگونه و چطور ،ادعایی به دین ،به جامعه صدمه می زند ؟

ادعایی که به نام دین گفته شود. چطور وچگونه در جامعه تاثیر  منفی می گذارد.؟ ✏️✏️✏️✏️✏️✏️✏️✏️✏️✏️✏️✏️✏️ اگر دین به عنوان یک منبعی الهام بخش در زندگی ، برای ترویج و پایبندی به ارزش های اخلاقی مورد توجه قرار گیرد آسیبی ندارد، آسیب ها هنگامی اتفاق می افتد که استفاده ابزاری از دین صورت بگیرد،یعنی دین در قدرت سیاسی دخالت کند.ناکامی های سیاسی به پای دین نوشته می شود و در نهایت تضعیف اعتقادات دینی را در پی دارد.چون سیاست ابزار خاص خود دارد ، دین هم ابزار خاص خود دارد،از طرف دیگر در هر دینی فرقه های مختلف واندیشه های مختلف دارد ،کدام یک را شما می خواهید اجرا کنید،؟ هر برداشتی از دین داشته باشید، برخی یا گروهی با آن برداشت مخالف هستند، به همین جهت موجب تفرقه و چند دستگی در جامعه می شود،هرکس روایت خود را به نام دین ، می خواهد  پیاده کند،آسیب دوم این است که روحانیت به عنوان نهادی که وظیفه تفسیر و تبیین دین را دارد بی اعتبار می شود، بی اعتمادی به روحانیت گسترش پیدا می کند و تصور می شود که مشکلات جامعه وابسته و برخاسته از روحانیت است. که هست. این در واقع نتیجه همان استفاده ی ابزاری از دین است که تصور می شود خودکامگی و استبداد در پیوند با دین و روحانیت است.شما مقایسه کنید ، اعتبار روحانیت را قبل از انقلاب و بعد از انقلاب مشاهده کنید،بنده در آموزش و پرورش دوست روحانی داشتم مشکلات روحانیت که در قدرت سیاسی دخالت  می کند ، به ایشان عرض می کردم ،این روحانی می گفت: "آقای خاکساری وقتی من به شهر خود می روم لباس روحانیت را  در می آورم چون مردم عادی خوششان نمی آید" یک بار خدمتتان مطرح کردم آقای مطهری در کتاب  اقتصادی اسلامی خود،  مطرح کرد، هر قشری کار خود را انجام دهد، مهندس کار خود را و دکتر کار خود را انجام دهد،و روحانیت هم به امور دینی و فقهی به به پردازد ، کتاب ایشان را به دستور آقای خمینی که چاپ شده بود ،وزارت ارشاد خمیر کرد.   هر وقت دین وارد قدرت سیاسی شو،د دیگر  پاسخگو نیست ،چون الگوی ذهنی او این است من فقط به خدا پاسخگو هستم و مردم را رمه حساب می کند، مشکل دیگر این است که برداشت های انحصارگرایانه و استبدادی از دین را ترویج پیدا می کند. تلقی اینجانب از دین این است ، دین مانند نهاد مدنی است که حق ندارد، در قدرت دخالت کند، وظیفه نهاد مدنی" نظارت و نقد " قدرت است ، همانگونه بارها در جلسات شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران ، پافشاری می کردم ، که هیچ تشکل صنفی فرهنگیان حق ورود به قدرت سیاسی ندارد،چه بسیار تهمت ها و فرافکنی علیه بنده به جهت این موضوع زده شد ، البته همان هایی که مخالف نظر بنده بودند، بعدها به صحت گفته های بنده رسیدند ، اینجانب سخن کارشناسان جامعه مدنی را خدمت همکاران عرض می کردم ، از خودم مطلبی نمی گفتم، وظیفه نهاد مدنی ورود به قدرت سیاسی نیست ،اگر نهاد مدنی وارد قدرت سیاسی شود ، "نه نظارت ونه نقد قدرت" می تواند ، انجام دهد. جمع بندی این است ، اگر دین وارد قدرت سیاسی شود، هم به خودآسیب می زند ، و هم به قدرت سیاسی آسیب می زند .      ۱۲   خرداد   ۹۹ @MoallemaneMotarez  تچگ