تاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان ایران: «لحظه‌ای که فردا ما را قضاوت خواهد کرد»🖌🖌🖍🖍🖍🖍🖍👈🏽اینک سرنوشت‌ساز‌ترین دمِ روزگار ماست؛ لحظه‌ای که آیندگان آیینهٔ کردارمان را در دست خواهند گرفت و قضاوت خواهند کرد. اگر سکوت کنیم یا به خواب غفلت فرو رویم، بارِ ندامت بر دوشِ ما سنگینی خواهد کرد. خطر، بی‌خبر و بی‌وقفه در کمین است؛ عدم‌پاسخِ به‌موقع می‌تواند هزینۀ گزافی بر فرهنگ و خانه‌های ما بگذارد.↙️تصور کنید سال‌ها بعد، زمانی که خاکِ این سرزمین را ورق می‌زنند، خواهند خواند که ما چه کردیم: آیا ایستادیم تا نگهدار آنچه عزیز داشتیم باشیم،👈🏽 یا اجازه دادیم سرنوشت به دستان بیگانه نوشته شود؟ این پرسش نه یک فُرازِ شعاری، که فریادی است برای بیداری وجدان؛ فریادی که از هر گوشهٔ این خاک برمی‌آید.👈🏽وقت آن است که چشم‌ها را باز کنیم، دست‌ها را به‌کارِ خرد و همدلی بسپاریم و نگذاریم ناامیدی، ما را به جزیرهٔ تنهایی و بی‌تفاوتی بکشاند. تجربهٔ دیروز می‌تواند معلمِ امروزِ ما باشد:↙️ از آموخته‌هایمان پند گیریم، توانمان را نظم بخشیم و با فهم و هم‌اندیشی برای ساختن فردایی شرافتمندانه تلاش کنیم.تاریخ از ما خواهد پرسید و پاسخِ ما، ورقِ آینده را رقم خواهد زد👈🏽پس هر زودتر به پاخیزیم تا دیر نشده است.👈🏽به پا خیز، ای فرزندِ این خاکِ پیرکه فردا تو را می‌نگرد ناگزیراگر چشم بربندی از روزگارشبِ بی‌ستاره شود یادگاربه خون دلِ یاران قسم، سربلندکه فردا به دستان ما بسته‌بندز غفلت، مکن راهِ ویرانِ خویشکه تاریخ نخواند به جز ننگ و ریشدر این لحظهٔ سرخ، این بامدادنهالی بکاریم به یادِ نیا‌دجهان گوش دارد به فریادِ مابه شُدّت، به آتش، به بیدادِ ماببین! هر که بیدار شد، جاودانبمانَد نشانش چو خورشیدمان یکشنبه ۶‌مهر ماه ۱۴۰۴https://chat.whatsapp.com/EBVBDGtD5OS9YSyZ5ZhL5A?mode=ems_copy_chttps://t.me/ghalamemoalemhttps://chat.whatsapp.com/EBVBDGtD5OS9YSyZ5ZhL5A?mode=ems_copy