سلام همکاران:
"نامه شورای مرکزی تشکل های صنفی
فرهنگیان در مورد زندانیان معلم به ریاست جمهوری"
شورای مرکزی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران نامه ای به ریاست جمهور نوشته است که نقش خود را به عنوان صیانت از قانون اساسی اجرا کند . و برای آزادی معلمان زندانی که برای احقاق حقوق فرهنگیان در تشکل های صنفی فعالیت کرده اند تلاش کند.
در مورد این نامه از طرف همکاران و فعالان صنفی موضع گیری متفاوت
انجام گرفته است.
1-برخی همکاران و فعالان صنفی معلم
اعتقاد دارند که این گونه نامه نگاری ها
به سران سه قوه تاثیر چندانی ندارد
باید اقدامات دیگری برای آزادی معلمان
صورت گیرد.
2-گروه دوم معتقد هستتد.
مطالبات و خواسته های فرهنگیان
"مطالبه محور"است . نقش آنها به عنوان نهاد مدنی است . با توجه به نوع حکومت ها ابزار و شیوه مناسب برای خواسته های خود استفاده می کنند تشکل های صنفی کارکرد "سیاسی" یعنی بدست آوردن"قدرت"ندارند
در کشور هایی که" جریان آزاد اطلاعات"وجود دارداز شیوه و ابزار مناسب خاص خود استفاده
می کنند .در کشور هایی که" جریان آزاد اطلاعات" وجود "ندارد" از شیوه های "اعتصاب،تجمع،
نامه نگاری به مسئولان ، مذاکره و گفتگو ،چانه زنی با مسئولان برای کیفیت آموزش و حقوق و دستمزد و امنیت شغلی استفاده می کنند"
بنده با تجربه که در فعالیت صنفی دارم
شیوه دوم را در شرایط کنونی مناسب
می دانم. معلمان و فعالان صنفی از تجربه جهانی و اتحادیه های سایر کشور ها برای خواسته و مطالبات معلمان باید استفاده کنند.
شیوه های مورد دوم در اکثر اتحادیه های
معلمان کشورها استفاده می شود
3-نامه نگاری به مسئولان "سند و مدرک "
نزد تشکل های صنفی و مسئولان
می ماند . که تشکل ها نامه نگاری با مسئولان انجام دادند ولی آنها "توجه"
نکردند پس ناچار هستند ازشیوه های
دیگری برای خواسته های خود استفاده کنند.
4-بنده خودم در جلسه دادگاه انقلاب
سال 86 در دفاعیه ای حضوری که
داشتم . به قاضی مربوطه گفتم:
"تشکل های صنفی و معلمان 5 نامه
در سفرهای استانی به رییس جمهورو
به وزیر آموزش و پرورش داده اند.
ولی توجه ای نکردند."
ایشان پاسخ داد"چرا معلمان جلوی مجلس
تجمع کردند. ( تجمع 85) می رفتن جلوی ریاست جمهوری تجمع می کردند"
بنده به ایشان گفتم"شما روی اصل مسئله
که تجمع است ایرادی ندارید فقط روی مکان آن مشکل دارید
در اینجا از دفاع محکم و شجاعانه وکیل
فداکار عبدالفتاح سلطانی یاد کنم .ایشان
وکیل بنده و همسرم و فرزندم بودند
کمترین حکم را گرفتیم.ایشان بدون دستمزد وکیل اکثر فرهنگیان بودند
همسر ایشان فعال صنفی معلم "معصومه
دهقان "هستند. عبدالفتاح خودش مدت 5 سال به عنوان حق التدریس در آموزش و پرورش کار کرده است.
در اینجا بنده شخصا ار تشکل ها انتقاد دارم برای آزادی ایشان آنچنان فعالیت نکردند.
گرچه بیانیه ای در این مورد داده اند. ولی
کافی نبوده است.
به امید تغیر
محمد خاکساری
Khaksari902@gmail
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر