۱۳۹۵ آبان ۶, پنجشنبه

" بخشی از مقاله زمینه های ناپایداری احزاب ایران از مشروطه تا انقلاب اسلامی"

"بخشى از مقاله زمينه هاى نا پايدارى احزاب سياسى ايران از مشروطه تا انقلاب اسلامى" "در طی این یک قرن، دوره هایی پی درپی از حضور (پیدایش و آزادی) و غیاب (افول و محدودیت) احزاب و گروههای سیاسی تکرار شده است. توجه به این برهه ها و دقت در نقاط عطف آنها، یک قاعده را نشان می دهد و آن اینکه همواره بین اقتدار و تحکیم دولت، با آزادی و فعالیت احزاب سیاسی رابطه ای معکوس وجود داشته است. 2. در دوره های آزادی احزاب و گروههای سیاسی، آنچه توجه ما را جلب می کند، ظهور تعداد زیاد و گاه بی شمار احزاب و دسته های سیاسی غالبا کوچکی است که به استثنای معدودی از آنها، بقیه چیزی جز جرگه ها و محفلهایی محدود و کم دوام نبوده اند. بسیاری از این دسته ها معمولا به دور یک شخصیت سیاسی به وجود می آمدند و فعالیت، مواضع، حیات و ممات آنها نیز قائم به آن شخصیت بود. " ابوالفضل دلاورى فصلناه نقد و نظر -شماره ٧

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر