خود باوری جمعی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران
✍️ محمد خاکساری(مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه قلم معلم ،یکی از موسسین کانون صنفی معلمان
31 فرودین 98
یکی از معنا های
"خود باوری جمعی " به این معناست که فرهنگیان و تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، خودشان و حالات خودشان رابشناسند و به تمام توانایی‌ها وضعف‌هایشان آگاهی داشته باشند. به دنبال این آگاهی‌ها، برای جبران ضعف‌هایش در تشکیلات تلاش کنند و نقاط قوتی که دارند، جمع‌آوری بکنند.و آن را تقویت کنند. تشکل های صنفی فرهنگیان ، خودش، فرهنگ همکارانش واهدافش را نشناسد و به آینده امیدوار نباشد و ضعف‌ها و توان‌مندی‌هایش را نشناسد،هرگز به "خودباوری" مطلوب نخواهند رسید.تشکل های صنفی باید امیدوار باشندکه این حاکمیت را وادار خواهند کرد،که خواسته های صنفی انها را بدهد.آموزش با کیفیت را در اموزش
و پرورش را اجرا کند. پای سیاسیون و روحانیون را از اموزش و پرورش بیرون می کنند. این کار نیازبه مبارزه طولانی دارد. تا به این هدف برسیم. اموزش با کیفیت و رایگان ، حق ملی است.
نباید مقابل آن کوتاه آمد. حاکمیت باید شآن معلم را به جایگاه واقعی خود ش برگرداند.این کار با "گفتار درمانی"حاصل نمی شود.باید پای در میدان مبارزه صنفی گذاشت .آنها وادار به این عمل کرد. تجریه ثابت کرده است . نصیحت برای حاکمیت اثری ندارد. اعتراضات
" پیگیر و مستمر" صنفی ما را به هدف می رساند. مانند کشور های توسعه یافته معلم در رفاه و آسایش زندگی کند. فکرش به تدریس با کیفیت باشد. نه اینکه لنگ نیازهای اولیه زندگی خود باشد.اگر فرهنگیان می خواهند به
عزت و منزلت واقعی برسند.وارد "اتحاد صنفی"شوند.تا به خواسته های خود برسند.نشان آن حضورفرهنگیان در تجمع روز معلم 12 اردیبهشت شرکت کنند.
به امید تغییر
خواسته صنفی رایگان بدست نمی آید.
✅ای دی هفته نامه قلم معلم 👈👈
@ghalamemoalem
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر