عدم حمایت برخی فرهنگیان شاغل وبازنشسته از تشکل های صنفی فرهنگیان
✍️ محمد خاکساری(مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه قلم معلم ،یکی از موسسین کانون صنفی معلمان
20 اردیبهشت 98
عوامل مختلف عدم همراهی برخی فرهنگیان شاغل و بازنشته در عدم حمایت از تشکل های صنفی و اعتراصات صنفی فرهنگیان وجودمعلمان دارد. دلایل روانی و اقتصادی،اجتماعی نیز دارد.برخی عوامل را خدمت همکاران عرض می کنم.تشکل های صنفی فرهنگیان باید دلایل عدم حمایت برخی فرهنگیان و بازنشستگان را تشکل های صنفی بررسی دقیق کنند.
1-ترس و نگرانی از ناشناخته‌ها
↩↩↩↩↩
فرهنگیان شاغل و بازنشسته در طول خدمت خود یاد گرفته اند که در تشکل بودن و اعتماد کردن به تشکل ، ضامن رسیدن به خواسته های صنفی آنان است. طبیعی است که برای عضو شدن در تشکل صنفی باید قواعد و ارزش‌های آن تشکل را همکاران قبول داشته باشند. متاسفانه اکثر همکاران اعتماد لازم را به تشکل های صنفی ندارند. تشکل های صنفی باید تلاش بسیار کنند تا اعتمادلازم فرهنگیان شاغل و بازنشسته را بدست آورند. یکی از روش های اعتماد سازی "کار آمدی"تشکل های صنفی فرهنگیان است. در عمل باید"کارامدی"خود را در بدست اوردن خواسته های صنفی برای فرهنگیان شاغل و بازنشسته به آنها نشان دهند.این نگرانی های فرهنگیان شاغل و بازنشسته در قالب پرهیز از انجام دادن یک برنامۀ کاری، یا ایستادگی در برابر تغیرات اجتماعی، و فرهنگی رخ می‌نماید، با در خطر قرار گرفتن بقا و ارزش‌ها و قواعد خودموجب عدم حمایت از اعتراضات صنفی می شود.
2-راحتی و آسایش
↩↩↩↩↩
وقتی برخی فرهنگیان شاغل و بازنشسته به یک روش عادت می‌کنند، برای آنها مشکل است تا از آن روش دست بردارند، چرا که به آن خو کرده اند و با آن خود را راحت احساس می‌کنند، در حالی که شرکت در تشکل های صنفی و اعتراضات می‌تواند سبب شود تا روش خود را کم یا زیاد عوض کنند و چیزهای جدیدی بیاموزند، لیکن این نیاز به تلاش و تمرکز و صرف انرژی و تحمل استرس دارد. نیاز به هزینه و تلاش دارد. شرکت
در تشکل صنفی و اعتراضات نیاز از خود گذشتگی و فدا کاری دارد. برخی از فرهنگیان شاغل و بازنشسته حاضر نیستندبرخی آسایش ها را از دست
دهند.تعلقات مانند ترمز اجازه به او
نمی دهد در تشکل صنفی و اعتراضات نگه می دارد. و ازفعالیت صنفی باز می ماند.
3- نمونه‌های ناموفق پیشین
↩↩↩↩↩↩
اگر در گذشته تشکل های صنفی واعتراصات موفق نباشند و کار تشکل و اعتراضات را با موفقیت پیش نبرده باشند، برخی فرهنگیان شاغل و بازنشسته تشکل ها و اعتراضات را با دیدۀ شک و تردید می‌نگرند نمونه‌های ناموفق قبلی تشکل های صنفی و اعتراصات را مثال می‌زنند و استدلال می‌کنند که نظر به شکست‌های قبلی، بهتر همان است که همین وضعیت را قبول کنیم. و به تشکل صنفی واعتراضات صنفی وصل نشویم این شکست ها را بزرگ می کنند که در تشکل های صنفی و اعتراضات شرکت نکنند تلقی اینجانب از اینکه برخی فرهنگیان شاغل و بازنشسته
در اعتراضات شرکت نمی کنند.
به علت افسردگی جامعه است.جامعه افسرده نا امید و گوشه گیر و حرکت روحی نداردنشاط در آن دیده نمی شود.
این آسیب بزرگی برای جامعه ایران است در این شرایط مسئولیت اجتماعی
نهاد های مدنی بیشتر است.
به امید تغییر
خواسته صنفی رایگان بدست نمی آید.
✅ای دی هفته نامه قلم معلم 👈👈
@ghalamemoalem
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر