۱۴۰۱ خرداد ۱۱, چهارشنبه

چرا برخی فرهنگیان به میدان نمی آیند

پاسخ سئوال 
توسط همکار فرهنگی 
✍✍✍✍✍✍✍

چرا اکثریت معلمان شاغل وبازنشسته در گفتگو های خصوصی 
مخالف وضع موجود  هستند 
اما به میدان نمی آیند ؟
آیا دلیل  آن فقط ترس است ؟
 یا دلایل دیگری دارد
 ‏لطفا در ۵ خط توضیح دهید .
✍✍✍✍✍✍
درود
من درجایگاهی نیستم که به چرایی مسئله وتحلیل اون  بپردازم
ولی به گمانم چنددلیل میتونه وجود داشته باشه
۱_ همانگونه که جنابعالی اشاره کردید ترس ازدست دادن منافع،موقعیت ،زندان،شکنجه و...
۲_  عدم اطمینان به همدیگرکه ناشی ازوضعیت روانی مامردم است،وضعیتی که ما رابا چالش غیرقابل پیش بینی بودن مواجه ساخته،بطورکلی ازجامعه ی ایرانی بخصوص درخصوص مسایل حیاتی ومهم علیرغم میل باطنی آنها درحیطه ی عمل نمیتوان با پاسخی درخور میل آنان مواجه بود
۳_ فقدان کارتشکیلاتی ونهادهای مدنی ازیکسو وفشار حاکمان ازسوی دیگرباعث فقر شدید درزمینه ی برنامه ریزی وتشکیلات شده ،هرچند تلاش دوستانی همچون جنابعالی نویدبخش روزهای بهتری است
۴_ رخداد های جامعه ی مدنی جدای از ساختار سیاسی حاکم برجامعه نیست،وجای امیدواری است که دریکی از استبدادی ترین حکومت های جهان فعالین صنفی وآزادیخواهان علیرغم فشارهای سنگین درتلاش برای راهی به زندگی بهترند زیرا
تنها راه ادامه ی مسیرفعلی وناامیدن نشدن از برخورد باموانع وچالش هاست
اطمینان دارم ،موفقیت حاصل استمرار وپایمردی است ،دوست گرامی
شاد وسلامت باشید
درود
من درجایگاهی نیستم که به چرایی مسئله وتحلیل اون  بپردازم
ولی به گمانم چنددلیل میتونه وجود داشته باشه
۱_ همانگونه که جنابعالی اشاره کردید ترس ازدست دادن منافع،موقعیت ،زندان،شکنجه و...
۲_  عدم اطمینان به همدیگرکه ناشی ازوضعیت روانی مامردم است،وضعیتی که ما رابا چالش غیرقابل پیش بینی بودن مواجه ساخته،بطورکلی ازجامعه ی ایرانی بخصوص درخصوص مسایل حیاتی ومهم علیرغم میل باطنی آنها درحیطه ی عمل نمیتوان با پاسخی درخور میل آنان مواجه بود
۳_ فقدان کارتشکیلاتی ونهادهای مدنی ازیکسو وفشار حاکمان ازسوی دیگرباعث فقر شدید درزمینه ی برنامه ریزی وتشکیلات شده ،هرچند تلاش دوستانی همچون جنابعالی نویدبخش روزهای بهتری است
۴_ رخداد های جامعه ی مدنی جدای از ساختار سیاسی حاکم برجامعه نیست،وجای امیدواری است که دریکی از استبدادی ترین حکومت های جهان فعالین صنفی وآزادیخواهان علیرغم فشارهای سنگین درتلاش برای راهی به زندگی بهترند زیرا
تنها راه ادامه ی مسیرفعلی وناامیدن نشدن از برخورد باموانع وچالش هاست
اطمینان دارم ،موفقیت حاصل استمرار وپایمردی است ،دوست گرامی
شاد وسلامت باشید

درود
من درجایگاهی نیستم که به چرایی مسئله وتحلیل اون  بپردازم
ولی به گمانم چنددلیل میتونه وجود داشته باشه
۱_ همانگونه که جنابعالی اشاره کردید ترس ازدست دادن منافع،موقعیت ،زندان،شکنجه و...
۲_  عدم اطمینان به همدیگرکه ناشی ازوضعیت روانی مامردم است،وضعیتی که ما رابا چالش غیرقابل پیش بینی بودن مواجه ساخته،بطورکلی ازجامعه ی ایرانی بخصوص درخصوص مسایل حیاتی ومهم علیرغم میل باطنی آنها درحیطه ی عمل نمیتوان با پاسخی درخور میل آنان مواجه بود
۳_ فقدان کارتشکیلاتی ونهادهای مدنی ازیکسو وفشار حاکمان ازسوی دیگرباعث فقر شدید درزمینه ی برنامه ریزی وتشکیلات شده ،هرچند تلاش دوستانی همچون جنابعالی نویدبخش روزهای بهتری است
۴_ رخداد های جامعه ی مدنی جدای از ساختار سیاسی حاکم برجامعه نیست،وجای امیدواری است که دریکی از استبدادی ترین حکومت های جهان فعالین صنفی وآزادیخواهان علیرغم فشارهای سنگین درتلاش برای راهی به زندگی بهترند زیرا
تنها راه ادامه ی مسیرفعلی وناامیدن نشدن از برخورد باموانع وچالش هاست
اطمینان دارم ،موفقیت حاصل استمرار وپایمردی است ،دوست گرامی
شاد وسلامت باشید
۱۱ خرداد ۱۴۰۱

https://t.me/ghalamemoalem

https://chat.whatsapp.com/GR6nCExuT0A8yuNzmz2WBp

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر