تو که نوشم نه ای نیشم چرایی

✍️محمدباقر تاج الدین

🖊 تو که نوشم نِه ای  نیشم چرایی؟!!

✅تمامی آدمیان کم و بیش در زندگی شخصی و اجتماعی خویش ممکن است با برخی درد و رنج ها و مشکلات و گرفتاری هایی روبروشوند. در چنین وضعیتی روشن است که هم خود فرد و همین طور اطرافیان اعم از دوستان، اعضای خانواده و اقوام درصدد بر می آیند تا بخشی از این مشکلات و گرفتاری ها را حل و فصل کنند تا  درد و رنج آدمی کاهش یابد. اما می ماند یک موضوع مهم و آن این است که در چنین شرایطی شوربختانه برخی افراد که در مواردی از آشنایان نیز محسوب می شوند  نه تنها دردی از آدمی درمان نمی کنند بلکه دردی بر دردهای آدمی می افزایند و این قصه ای بس تلخ و دردناک در زندگی است.

@sokhanranihaa

✳️در واقع از این تلخ تر و دردناک تر نمی شود که آشنایان و اطرافیان به جای یاری و کمک برای حل مشکلات در شرایط بحرانی و گرفتاری آدمی  بر درد و رنج های اَش بیفزایند. به طور طبیعی هر انسانی در مواقع بروز مشکلات از دیگران به ویژه آشنایان انتظار یاری دارد و اگر غیر از این باشد غصه ای بر غصه های اَش افزوده می شود. این گونه به نظر می رسد که یکی از تلخ ترین و بدترین لحظه های عمر آدمی در این جهان بروز چنین وضعیت تلخ و اسف بار باشد. این گونه است که در چنین شرایطی آدمی با خود می گوید: تو که نوشم نه ای نیشم چرایی؟!!!  

❇️حالا این گونه به نظر می رسد که بتوان این موضوع را در سطح کلان یک جامعه نیز مورد واکاوی قرار داد به گونه ای که  در شرایط بغرنج اقتصادی و اجتماعی ای  که جامعه ای  گرفتار می شود و همگان از زن و مرد  و از کوچک و بزرگ  کم و بیش فهمیده اند و دریافته اند که در چه وضع و حال دشوار و دردناکی  روزگاران خود را سپری می کنند و این را هم دریافته اند که با مدیریت ناکارآمد و نابخردانه ای که جریان دارد چندان امیدی به برون رفت از انبوهی از مشکلات  موجود هم نیست و  در شرایطی که رفته رفته اندک امیدهای موجود نیز  بدل به نا امیدی و سرخوردگی می شود  بسیار عجیب است که برخی تریبون به دستان و برخی دست اندرکاران  عامدانه و آمرانه چنان  سخنان عجیب بگویند که نه تنها هیچ درمانی برای دردهای موجود نباشد،  بلکه خود نمک پاشیدن بر  زخم های موجود تلقی شود. تو گویی که عده ای  عامدانه در حال عصبانی کردن مردم باشند  و از این کارشان نیز ابایی نداشته باشند!!

✅واقعیت تلخ این است که در جامعه هم می توان کسانی از  مسئولین و دست اندرکاران و تریبون به دستان را یافت که مسئولیت مهم و بنیادی خویش در  کاهش درد و رنج های مردمان جامعه را به دست فراموشی سپرده باشند و  به جای پرداختن به این امر بسیار مهم و ضروری به اموری بپردازند  که هیچ درمانی بر این درد و رنج ها نباشد!!! و به جای مرهم نهادن بر زخم های شهروندان جامعه نمک بر این زخم ها بپاشند و نه تنها یاری نباشند که بدتر از آن باری بر دوش شان باشند!!! 

✳️شوربختانه این که از کسانی که  انتظار می رود سخن گوی واقعی زنان و مردان دردمند و رنج کشیدۀ جامعه باشند و از مشکلات و گرفتاری های کارگران، معلمان، بیماران، مستأجران، حاشیه نشینان و سایر اقشار جامعه سخن بگویند دیده و شنیده  شود که  به موضوعات و مسائلی  که هیچ ربط و نسبتی با اکثریت افراد  گرفتار جامعه ندارد بپردازند و مسأله نُماها را به جای مسأله ها جا بزنند!!!. 

.

🆔 @sokhanranihaa

🆑کانال سخنرانی ها

🌹