" صراحت زبانی و گفتاری در تشکل صنفی"

محمد خاکساری:
سلام همکاران
“ صراحت زبانی و گفتاری در تشکل صنفی”👉👉
یکی از مشکلات فرهنگی که در برخی مواقع در روابط اجتماعی مشاهده می کنیم . ” ابهام گویی”در گفتار و زبان است. این مشکل گاها در تشکل صنفی به چشم می خورد.
هر قدر یک تشکل پیچیده ومرموز وکلی صحبت کند می گویند:” که فلان تشکل چقدر باسواد است؛” وبر عکس تشکلی که ساده وروان حرف بزند ’ می گویند لابد بی سواد است.
این بیماری در بحث ها و مشاجره های فردی واجتماعی تشکل  ریشه می دواند که باعث مشکلاتی در تشکل میشود؛ حرف زدن بصورت دقیق تر،شفاف تر و قاطع تر نشانگر سلامت تشکل  است. متاسفانه یکی از مشکلات من با برخی تشکل  ها و اعضای متخلف سابق کانون صنفی معلمان بر سر همین موضوع بوده است. عضو هیات مدیره و فعال صنفی مشخصا مشاهده می کرد .که عضو هیات مدیره یا دبیرکل خلاف اساسنامه عمل می کند. ” صراحت زبانی و گفتاری”نداشت' که تخلف را بیان کند.اگر هم می خواست تخلف را بیان کند .“ کلی گویی”یا در ابهام تخلف را بیان
می کرد.کلی گویی نشانگر عدم اطمینان درونی  وضعف و، مسئولیت در تشکل است.عدم صراحت گفتاری در تشکل بستر ” فرد محوری” در تشکل ایجاد
می کند.  عدم صراحت لهجه  برای شانه خالی  ‌   کردن برخی مسولیت ها در تشکل و حفظ  برخی مسولیت ها  در تشکل است.
شفافیت و صراحت در موضع گیری ها اعتماد اعضای تشکل را جلب می کند.
یکی از مهم ترین ویژگی های تشکل ها این است که بتوانند نیازهای مجموعه تحت مدیریت شان را به نحو مطلوب بیان کنند تا در پیشبرد هدف ها گام بردارند و صریح بودن هیات مدیره در این امر حیاتی است و پرده پوشی یکی از تراژدی های هر تشکلی است. هیات مدیره تشکل باید اعضا را در ابراز عقاید خود تشویق کنند تا همکاری جمعی ایجاد شود. تشکل هایی که اعضا آن با دیوار نامرئی مواجهند دچار آشوب روانی می شوند و کم کاری و تنش در آن تشکل ریشه می دواند.
به امید تغییر
محمد خاکساری
۲۲ دیماه ۹۵