👈۱۲ اردیبهشت؛ روز معلم، روز حقیقت
✍✍✍✍✍😍
۱۲ اردیبهشت، روز بزرگداشت معلم است. روزی که باید با شکوه و شادی همراه باشد، اما در واقعیت تلخ این سالها، روزی است پر از درد، خشم و پرسش.
👈در حالی این روز فرامیرسد که بخش بزرگی از معلمان ایران زیر خط فقر زندگی میکنند؛ معلمان آگاهی که بهجای تکریم، با تهدید و فشارهای امنیتی مواجهاند؛ معلمانی که به جرم مطالبه حقوق انسانی خود، در کلاس درس بازداشت میشوند، از کار اخراج میشوند، و در برابر چشمان شاگردانشان با تحقیر و سرکوب روبهرو هستند.
👈در ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴، جمعی از معلمان در تجمعی مسالمتآمیز بازداشت شدند. این رفتار ادامهی همان سنت ۴۴ سالهی حاکمیتی است که همواره کوشیده با سرکوب و تهدید، صدای معلم را خاموش کند. ا
👈ما تجربه نشان داده که هر معلمی که بازداشت میشود، پس از آزادی شجاعتر، آگاهتر و استوارتر بازمیگردد.
👈حاکمیت اشتباه میکند اگر گمان کند با دستگیری و فشار، میتواند صدای عدالتخواهی معلمان را خاموش کند. تاریخ گواه است: نه اتحاد مردم با موشک خاموش شد و نه حقخواهی با زندان پایان یافت. شوروی سابق با زرادخانههای اتمیاش نجات نیافت، چرا که قدرت حقیقی در ارادهی مردم است، نه در سرنیزهها.
👈با نیزه میتوان تکیه داد، اما نمیتوان بر آن نشست.
👈معلمان ایران دیگر بهخوبی دریافتهاند که ریشهی مشکلاتشان تنها در حقوق پایین نیست، بلکه در ساختار معیوبیست که آموزش، آگاهی و کرامت انسان را تهدید میکند. آنها آموختهاند که راه رهایی از این وضعیت، نه در سازش، که در مقاومت، آگاهیبخشی، و گفتمان عمومی است.
👈از همین امروز، روز معلم، وقت آن است که هر معلم آگاه، شعلهی گفتمان اعتصاب را از ذهن خود آغاز کند و آن را به خانه، محل کار، کوچه و خیابان ببرد. اگر هر معلم با سه نفر درباره اعتصاب گفتگو کند، این حرکت مانند کرونا گسترش خواهد یافت. این اصل سادهی جامعهشناسی است: اتحاد در گفتمان، آغاز تغییر است.
👈اعتصاب، دردی ندارد؛ اما قدرتی دارد فراتر از هر تجمع. وقتی هزاران معلم در کلاسها بنشینند اما آموزش ندهند، یعنی سیستم دیگر کار نمیکند. یعنی زنگ پایان زده شده؛ نه برای مدرسه، که برای دیکتاتوری.
از امروز، آغاز کن.
روز معلم، روز سکوت نیست؛ روز صدای بلند است.
صدای عدالت، صدای مقاومت، صدای تغییر.
جمعه
۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۴
روز معلم مبارک
https://t.me/ghalamemoalem
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر