" بخشی از گفتگوی دکتر نادر صادقین پژوهشگر اجتماعی در مورد آسیب های اجتماعی"

بخشى از گفتگوي نادر صادقيان پژو هشگر اجتماعى در مورد آسيب هاى اجتماعى" "موضوع آسیب‌های اجتماعی به دلیل اینکه هرروز در چشم مردم است اصلاً موضوع قابل گریزی نیست؛ بنابراین مردم هرروز با این قضیه مواجهه هستند. به نظر من در این موضوع باید از این دیدگاه به این قضیه نگاه کنیم که چرا نقش مردم با توجه به اینکه خواستار کمک به رفع آسیب‌های اجتماعی هستند کمرنگ شده است، علتش عدم اعتماد مردم به متولیان دستگاه‌های اجرایی و ناکارآمدی آنان است. با این تفاسیر و عدم توجه متولیان اجرایی به سازمان‌های مردم‌نهاد چرا خود مردم و مستقل از دولت شروع به حرکات و فعالیت‌های خودجوش نمی‌کنند؟ زیرا مردم سازمان نیافته‌اند.‌‌ همان سازمان‌های مردم‌نهاد و ان‌جی‌او‌ها در طی یک دهه گذشته به‌شدت سیر نزولی را طی کرده‌اند. هم کمیت آن‌ها کاهش پیداکرده است و هم کیفیت حرکتشان افت داشته است. امروز دستگاه‌ها و نهادهای متولی سازمان‌دهی و زمینه‌سازی برای تشکل یابی و شکل‌گیری این نهاد‌ها به نظر بنده سیاست کاملاً سلبی داشته‌اند؛ یعنی روی خوشی به تولید و تکثیر و تحرک نهادهای مردم‌نهاد در حوزه آسیب‌های اجتماعی نداشته‌اند؛ که این‌یک خطای راهبردی و کلان بوده است. در دهه قبل بعضی از این سازمان مردم‌نهاد و تشکل‌ها بانام اجتماعی شکل گرفتند اما به زائده‌های بعضی از جریانات سیاسی تبدیل شدند که اعتماد دستگاه‌های اجرایی نسبت به آن‌ها سلب شد؛ اما این سیاست که کلاً نهاد‌ها را از صحنه حذف کنند اشتباه است زیرا دستگاه‌های مربوطه باید با نظارت دقیق اجازه کج روی این نهاد‌ها را نمی‌دادند. امروز مخصوصاً تشکل‌های مردمی و سازمان‌های مردم‌نهاد مربوط به آسیب‌های اجتماعی باید درصحنه باشند تا بتوانند درصحنه فعالیت کنند. درست است که رسماً اعلام نکرده‌اند که با چنین تشکل‌هایی مخالف هستند اما این‌قدر راه برای شکل‌گیری این سازمان‌ها سخت کرده‌اند که عملاً این سازمان از فعالیت بازداشته شده‌اند" http://www.nasimonline.ir/Content/Detail/D