متن زیر را خانم َََشیرین عبادی برنده جایزه نوبل
تأسیس مدرسه ای به نام خانم شیرین عبادی
در بلژیک
🖍🖍🖍🖍🖍🖍
متن خانم شیرین عبادی
.
🔹️هفته گذشته، به دعوت شهرداری بروکسل برای افتتاح یک مدرسه، سفر کوتاهی به بلژیک داشتم. این مدرسه که افتخار افتتاح آن را داشتم به نام من، نام‌گذاری شده است؛ مدرسه‌ای که بنا به قانون مصوب سه سال قبل از این جهت حائز اهمیت است که کودکان کم‌توان یا استثنایی در کنار کودکان عادی در کلاس‌های درس حاضر می‌شوند. این قانون که امروز در این مدرسه نیز به اجرا در می‌آید چشم‌اندازی بلند مدت از آینده بلژیک را مد نظر دارد؛ آینده‌ای که انسان‌ها فارغ از معلولیت یا سلامت، توانایی یا کم‌توانی مادرزادی، در کنار همدیگر با احترام و امنیت زندگی کنند.
🔹️این مدرسه آیینه‌ای از جامعه ساکنین بروکسل است؛ شهری که در آن مردمانی از ۱۹۵ ملیت زندگی می‌کنند. کودکانی از خانواده‌های بلژیکی، اروپایی، آفریقایی، آسیایی و البته خاورمیانه‌ای در کلاس‌های درس در کنار همدیگر می‌نشینند و از رنگی که تبعیض نظام‌مند حکومت ایران بر مدارس پاشیده، خبری نیست.
🔹️بلژیک کشوری سه زبانه است. هلندی، فرانسوی و آلمانی سه زبان رسمی در این کشور هستند و نظام آموزشی نیز در سه منطقه فلاندری، والونی و اقلیت آلمانی زبان شرق بلژیک دارای تفاوت‌هایی است. اما با توجه به قوانین ملی، تحصیل برای تمام کودکان از ۶ تا ۱۸ سالگی اجباری و کاملا رایگان است. بخش عظیمی از بودجه کشور صرف آموزش می‌شود. تا جایی که در سال ۲۰۲۳ بیش از ۷۰ درصد بودجه بخش فرانسوی زبان صرف حوزه آموزش شده است.
🔹️در تابلوی مدرسه بخشی از یک مصاحبه قدیمی من با روزنامه لومند نقل شده است: «برخی خشم‌ها مفیدند چرا که باید یاد گرفت برای بهتر شدن آن‌ها را مهار کرد. من این را خشم مقدس می‌نامم». هنوز بر این باورم، نظامی که تنها زبان «زور» و «سرکوب» را می‌شناسد و ساز و کارش «فساد» و «تبعیض» را به طور مداوم بازتولید می‌کند، میراثی جز خشم برای مردمش نخواهد داشت. باید بیاموزیم که این خشم را مهار کنیم و از آن در مسیر تعالی خود و جامعه بهره ببریم.
🔹️در تمام جریان افتتاح این مدرسه و در کنار کودکانی که در مراسم حضور داشتند و مرا همراهی می‌کردند به کودکان بلوچستان فکر می‌کردم؛ به کودکانی که «اگر» شناسنامه داشته باشند تازه «شاید» بتوانند وارد مدارسی شوند که یا سقف ندارد یا دیوار یا تخته سیاه! به دستان کوچکی فکر کردم که گالن‌های سوخت را جا به جا می‌کنند، و تصوری هم از این که جهان در جای دیگری می‌تواند برای هم‌نسلان او چه اندازه امن و آرام باشد ندارند. امیدوارم میراث آن خشم مقدس برای تمام کودکان ایران، آزادی، سعادت و برابری باشد.
دوشنبه
۲۳ مهر ماه ۱۴۰۳
کانال ارتباطی «هفته نامه قلم معلم» در شبکه اجتماعی تلگرام، به مدیریت و صاحب امتیازی محمّد خاکساری
+989121090293
@MKhaksari902
https://khaksari.org/teachers_pen/
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر