«. چه گروه هایی با تجمع معلمان مخالفند

محمد خاکساری:
محمد خاکساری:
سلام همکاران
:چه گروه هایی باتجمع معلمان مخالفند»
درکشور هایی که «جریان آزاد اطلاعات« وجود ندارد. بطور کلی با تجمع مخالف هستند. حتی اگر در قانون هم آمده باشد.که تجمع آزاد است.قانون را به گونه ای «تفسیر» به رأی می  کنند.که تشکل های سیاسی وصنفی نتوانند «تجمع »برگزار کننده .چون فکر می کنند . ممکن است .تجمع  امنیت «قدرتمنداران» را تضعیف کند.اغلب  تجمعات اعتراضی را  به خارج نسبت می دهند.در. کشور ما «نیروی های امنیتی» اولین مخالفان تجمع بطور کلی هستند. در ظاهر اعلام می کنند اگر تجمع کنندگان مجوز داشته باشند. منعی ندارد د . ولی عملاًمخالف تجمع هستند.دومین گروه مخالف تجمع معلمان «اصول گرایان» هستند.که مرتب اسم خود را عوض می کنند. بطور کلی« افراطی های گرایش سنتی »هستند.که تجمع را«ضد امنیت ملی»قلمداد می کنند. البته هرگاه خودشان لازم بدانند.تجمع می کنند نیازی هم به مجوز ندارند. حتی به سفارت خانه ها هم حمله می کنندکسی از انها مجوز
نمی خواهد. سومین گروه اصلاح طلبان هستند. هرگاه خودشان دولت را داشته باشند. علی رغم شعار های آزادیخواهانه که می دهند . با تجمع مخالف هستند.این گروه از واژه های جدید استفاده می کنند. مانند اینکه تجمع. «نظم عموی را بهم می زند .  یا در جامعه تنش   ایجاد می کند.خلاصه اصلاح طلبان هم دلخوشی از تجمع ندارند. به خصوص وقتی که نزدیک «انتخابات »باشد.چهارم.برخی همکاران هستند. که فکر می کنند . که تجمع معلمان« امنیت تشکل ها »را به خطر می اندازد. و جو امنیتی درست می شود.یا فلان گروه مارکسیستی رهبری تجمع دارد.یا فلان گروه خارج کشور هدایت تجمع را دارد. در تشکل های صنفی بر خلاف احزاب هر همکاری هر عقیده ای داشته باشد .مانند:«راست، چپ ،لیبرال ، لاییک، اقلیت مذهبی و...»اگر اساسنامه تشکل را قبول کند. و در چارچوب اساسنامه فعالیت کند. قانونا منعی ندارد حتی در اساسنامه به صراحت ذکرشده است که عضو اساسنامه تشکل را قبول کند.یکی از همکاران در گروه ها نوشته بود. که تجمع «خودش جوش» به نهاد مدنی  ضربه می زند . این  همکار  محترم درست مطرح می کنند .ولی برای جوامعی که« جریان آزاد اطلاعات »وجود داشته باشد . تجمع خود جوش مانند« تیغ دولبه »است اگر مدیریت نشود . افراد« فرصت طلب » بهره‌برداری می کنند و کنترل تجمع از دست می رود . ولی اگر سازماندگان به «درستی مدیریت »کنند. فرصتی برای موج سواری گروه های  سیاسی نشود.« زمینه و بستر» را اماده می کند که نهاد های  مدنی «شناسنامه دار »وارد فعالیت شوند. به هر حال به اعتقاد  خود
«« اصرار »دارم.فعالان و همکاران و پیش کسوتان تلاش کنند. موانع بر سر راه تشکیل شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان  ایران  رابر دارند. مانند سال های ۸۱ تا ۸۵ر شورای هماهنگی رهبری حرکت صنفی معلمان را به عهده بگیرد. وقتی که شورای هماهنگی که تشکلی سراسری و کشوری است. وارد  صحنه فعالیت صنفی شود. اولا «اتحاد صنفی» ایجادمی شود دوم «قدرت صنفی معلمان» بالا می رود  تشکل ها در مذاکرات با مسئولان دست بالا را خواهند داشت. سوم هزینه ها بین تمام تشکل های سراسر کشورتقسیم می شود. متاسفانه همکاران به این «نکته اساسی »یعنی شورای هماهنگی تشکل های صنفی کمتر توجه می کنند.
به امید تغییر
محمد خاکساری
۱۸ اسفند ۹۵