↙️ لزوم نظارت واقعی در تشکلهای صنفی فرهنگیان
از پیشبینی اختلاس صندوق ذخیره تا نقد عملکرد بازرسان امروز
🖍🖍🖍🖌🖌🖌
🟩 ۱
. مقدمه:
گفتوگو دربارهی صندوق ذخیره فرهنگیان
در سالهای اخیر، در محافل و تشکلهای صنفی فرهنگیان، بارها سخن از صندوق ذخیره فرهنگیان و اختلاسی که در دوران مدیریت شهابالدین غندالی رخ داد، به میان آمده است.
بهگمانم این رویداد حدود سال ۱۳۹۲ اتفاق افتاد.
🟩 ۲
. دیدار شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان با مدیرعامل صندوق ذخیره
در همان دوران، اعضای شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران در دفتر مرکزی صندوق ذخیره، واقع در خیابان نفت تهران، با آقای غندالی دیدار داشتند.
اگر همکاران زمان دقیق این نشست را به خاطر دارند، خوشحال میشوم آن را یادآوری کنند.
در آن جلسه، هر یک از نمایندگان تشکلها پرسشهایی مطرح کردند.
نوبت که به من رسید، پرسیدم:
«چرا صندوق ذخیره فرهنگیان بازرس ندارد؟
نبودِ بازرس میتواند زمینهساز فساد مالی و اختلاس باشد. چه کسی بر عملکرد صندوق نظارت میکند؟»
🟩 ۳
. پاسخ غندالی و پیشبینی فساد
آقای غندالی پاسخ داد:
«هیات امنای صندوق متشکل از وزیران
سابق آموزش و پرورش است. آنان آنقدر مشغله دارند که فرصت نظارت دقیق ندارند.»
همانجا گفتم:
«وقتی نهادی اقتصادی، سیاسی یا صنفی بازرس نداشته باشد، دیر یا زود فساد رخ میدهد.»
متأسفانه، این هشدار بعدها به واقعیت تبدیل شد.
🟩 ۴
. اهمیت نظارت و تجربهی شخصی نویسنده
در زمانی که بازرس کانون صنفی معلمان و شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران بودم،
به قول معروف:
«مو را از ماست میکشیدم بیرون.»
هیچ مسئلهای را نادیده نمیگرفتم و تخلفات را طبق اساسنامه به شورای مرکزی گزارش میکردم.
در مواقع لزوم نیز با پیمان عطّار، وکیلی آشنا با قوانین صنفی و مرتبط با کانون معلمان، مشورت میکردم.
🟩 ۵
. نقد بازرسان کنونی تشکلها
اکنون، متأسفانه بازرسان کنونی کانون صنفی معلمان و شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان،
به جای پایبندی به اصول نظارتی، رابطه را بر ضابطه ترجیح میدهند و در برابر تخلفات افرادی مانند بهشتی لنگرودی سکوت میکنند.
🟩 ۶
. ویژگیهای یک تشکل سالم و پویا
یک تشکل زمانی موفق و سالم میماند که بازرسان آن:
۱. اساسنامه را دقیق بخوانند و درک کنند.
۲. بر مصوبات و عملکردها نظارت مستقیم داشته باشند.
۳. در جلسات هیأتمدیره حاضر شوند، نه اینکه تنها به گزارشهای کتبی بسنده کنند.
🟩 ۷
. پیام پایانی
نظارت، رکن سلامت هر نهاد صنفی است.
بیتوجهی به آن، زمینهساز تخلف، فساد و بیاعتمادی در میان فرهنگیان خواهد شد.
تشکل صنفی زمانی ارزشمند است که بر پایهی شفافیت، مسئولیتپذیری و وجدان کاری بنا شود.
چو بنیاد کار از نظارت تهیست
/ فساد آید آنجا که وجدان نهیست
جمعه
دوم آبان ۱۴۰۴
https://t.me/ghalamemoalem
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر