۱۴۰۴ مهر ۱۳, یکشنبه

پاسخ به انتقاد در باره حضور کم رنگ همکاران در اعتصاب و تجمع ها

👈🏽پاسخ به انتقاد درباره حضور کم‌رنگ همکاران در اعتصاب و تجمع‌ها

🔹 ۱.
مسئولیت تشکل‌ها ی و فرهنگیان

برخی دوستان می‌گویند :
همکاران در اعتصاب‌ها و تجمع‌ها شرکت نمی‌کنند و شبیه شاخه  ۱۵ تشکل  شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان است که همین ادعا را دارد  .
اما باید یادآوری کرد که وظیفه‌ی شورای هماهنگی و تشکل‌های صنفی، اعلام فراخوان و هماهنگی برای اعتصاب و تجمع است؛
شرکت در آن، مسئولیت فردی و آگاهانه‌ی
هر معلم است.
اگر همکاران نیایند، مقصر اصلی خود ما هستیم، نه تشکل‌های صنفی

🔹 ۲
. هزینه‌ها و سرمایه‌گذاری
اجتماعی


در مسیر اعتصاب‌ها و اعتراض‌های صنفی، صدها نفر از همکاران بازداشت یا زندانی شدند و هزینه‌های سنگینی دادند.
این فداکاری‌ها را نباید شکست دانست، بلکه باید آن را سرمایه‌گذاری اجتماعی و صنفی برای آینده‌ی بهتر معلمان قلمداد کرد.

🔹 ۳
. ریشه‌ی بی‌اعتمادی و ضرورت استمرار

یکی از دلایل کاهش مشارکت، بی‌اعتمادی ایجادشده در میان فرهنگیان است.
اما تجربه نشان داده که با پیگیری، استمرار و ارتباط منظم تشکل‌ها با بدنه‌ی فرهنگیان، می‌توان این اعتماد را بازسازی کرد.

🔹 ۴
. تجربه‌های موفق گذشته

در  اعتراضات  فرهنگیان شهریور ۱۴۰۰ تجمع‌ها از حدود ۲۰ شهر آغاز شد و تا اسفند همان سال به بیش از ۲۰۰ شهر گسترش یافت.

در اعتراضات سال ۱۳۸۵ فرهنگیان نیز، حرکت از ۳۰۰ نفر در اواخر بهمن آغاز شد و در اواخر  اسفند به ۱۵ تا ۳۰ هزار نفر رسید.
نمونه‌ای دیگر اعتصاب‌ها، «اعتصاب نه به اعدام» است که از روزهای سه‌شنبه در زندان‌ها آغاز شد. این حرکت ابتدا از زندان قزل‌حصار شروع شد و سپس به حدود ۴۰ زندان دیگر گسترش یافت.

نمونه‌ی دیگر، اعتصاب کامیون‌داران بود. در آغاز تنها در چند استان شکل گرفت، اما به‌تدریج به بیش از ۱۰ تا ۲۰ استان کشور گسترش پیدا کرد.

همچنین اعتصاب پرستاران ابتدا در چند شهر برگزار شد و سپس به سایر نقاط کشور رسید.

بیشتر اعتصاب‌های اقشار مختلف تا حدی به مطالبات خود دست یافتند. با وجود اینکه تعدادی از کامیون‌داران و پرستاران در جریان اعتصاب‌ها بازداشت شدند، اعتراض‌ها ادامه پیدا کرد.

نمونه‌ی دیگر، اعتصاب کارگران نیشکر هفت‌تپه است که ۴۵ روز به طول انجامید و در نهایت منجر به بازگشت کارخانه از بخش خصوصی به دولت شد.

نمونه‌های زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد اعتصاب می‌تواند اثرگذار باشد، البته به شرط آن‌که پیش از آغاز، هماهنگی‌های لازم انجام شود.
بهترین نوع هماهنگی اعتصاب میان کارگران، دانشجویان و پرستاران صورت می‌گیرد. اعتصاب زمانی مؤثر است که استمرار و پیگیری داشته باشد.

حتی اگر تمام اعضای هیئت‌مدیره‌ی تشکل اعتصاب دستگیر شوند، نباید حرکت متوقف شود. در صورتی‌که اراده‌ی جمعی وجود داشته باشد، نباید بحث هزینه و فایده مانع ادامه‌ی اعتصاب شود.
این نمونه‌ها نشان می‌دهد که قدرت جنبش صنفی در استمرار و پیگیری است، نه در یک حرکت مقطعی.

🔹 ۵

. راهکار: استمرار و پیگیری منظم

اگر مثلاً هر سه‌شنبه فرهنگیان به‌صورت منظم در اعتصاب  کنند 
در اعتراض به اخراج یا فشار بر همکاران اعتصاب  کنند و این روند مانند بازنشستگان به‌طور مستمر ادامه پیدا کند، قطعاً اثرگذار خواهد بود.

اما اگر پس از دو بار  اعتصاب سه شنبه ها  با بازداشت چند نفر  توبیخ یا تهدید به اخراج شوند  یا فشارهای مقطعی، تجمع متوقف شود،
تأثیر آن محدود خواهد بود و روند مطالبه‌گری تضعیف می‌شود.

🔹 ۶
. سخن پایانی
برخی جامعه‌شناسان تأکید دارند که موفقیت هر جنبش اجتماعی در سه عامل خلاصه می‌شود:

1. استمرار
2. پیگیری
3. اراده‌ی جمع

هرگاه این سه عامل در کنار هم قرار بگیرند، تغییر و موفقیت حتمی است
بنده تجارب ۲۵ ساله خود دراختیار همکاران می گذارم تصمیم نهایی با شورای هماهنگی تشکل صنفی فرهنگیان‌ ومعلمان  است . ابتدا تغییرات در شورای هماهنگی تشکل صنفی فرهنگیان صورت گیرد
دوشاخه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان متحد شوند
محمد خاکساری
یکی از موسسین کانون صنفی معلمان
دو دوره هیات مدیره سابق کانون صنفی معلمان
۹سال رابطه بین الملل سابق شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان
و هفته تامه قلم معلم
دوشنبه
۱۴ مهر ماه ۱۴۰۴

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر