محمد خاکساری:
سلام همکاران:
» بی تفاوتی برخی تشکل های صنفی»
گاها مشاهده می کنیم . برخی تشکل های صنفی نسبت به اهداف خود «بی تفاوت »
می شوند.باعث طرد اعضای تشکل صنفی می شوند .در این جا یکی از تعریف های «بی تفاوتی» را خدمت همکاران عرض می کنم : «بی تفاوتی زمانی اتفاق می‌افتد که شخص یاگروه، علاقه‌ای به انجام کاری نداشته و حتی نسبت به محیط اطرافش بی‌تفاوت شود. این حالت می‌تواند لحظه‌ای یا برای مدتی نامشخص شخص یا گروه را درگیر کند».
در این حالت تشکل صنفی نسب به مشکلات اعضا بیشتر «سکوت» می‌کند. در رفتار آن، بیشتر «سکون» خاصی دیده می شود . از انجام مسئولیت های خود نسبت به اعضا سرباز
می زند و رفتار« منفعل» در مورد مشکلات صنفی از خود نشان می‌دهد. نسبت به آنها موضع گیری نمی کند . بیشتر حالت«سکون »دارد.برای علاج «بی تفاوتی تشکل صنفی» ابتدا هر چیزی که تشکل صنفی فکر می کند، موجب «بی تفاوتی» او شده است یا انگیزه را از تشکل گرفته است را دور بیندازد . ارتباط
خود را با جریان هایی که موجب «بی تفاوتی
تشکل صنفی»شده است . قطع یا کاهش دهد.
دیگر اینکه از روش های کاهش
« بی تفاوتی» تشکل صنفی این است .که «روابط اجتماعی» خود با سایر تشکل هایی که همفکر هستند افزایش دهد .همین ارتباطات« ایجاد انگیزه »در تشکل صنفی ایجاد می کند. اول یک برنامه ریزی برای دیدن اعضا و ارتباط با سایر تشکل ها که دوست شان دارد داشته باشد. قرار ملاقات با تشکل مربوطه بگذارد. تماس های اولیه شروع خوبی برای ارتباط شما با سایر تشکل ها است.این ارتباطات تجارب تشکل های صنفی مبادله می شود. دیگر اینکه که نوع« نگاه و تفکر» مدیریت تشکل صنفی نسبت به اعضا منفی نباشد. این افکار منفی را از خود دور کند.نکات مثبت تشکل را مرور کند .و آن را تقویت کند.و در چه زمینه فعالیت صنفی
می تواند موفق تر باشد.جلسات شورای هماهنگی تشکل صنفی فرهنگیان ایران محیط مناسبی بود . برای تقویت روحیه تشکل های صنفی فرهنگیان تشکل های عضو بود.احساس تنهایی نمی کردند.«تجارب و مشکلات صنفی» تبادل نظر می شد .و به یک «اجماع جمعی » می رسیدند .از نزدیک شاهد بودم . که تشکل هایی که «بی تفاوت»بودند. با آمدن به جلسات شورای هماهنگی انرژی مثبت می‌گرفتند . و تلاش های بیشتر ی می کردند.
طبق ماده ۱۰ اساسنامه شورای هماهنگی تشکل های صنفی باید سالی دوبار تشکیل جلسه دهد.
ماده ۱۰ اساسنامه
«مجمع عمومی عادی با رعایت تشریفات مندرج در ضمیمه هر سال دوبار در مرداد و اسفند ماه تشکیل »خواهد شد.
نمی دانم چه جریان هایی دردرون شورای مرکزی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران می گذرد . اجازه
نمی دهند . جلسات شورای هماهنگی که حالت اتحادیه ای برای معلمان دارد . برگزار نمی شود.به هر دلیل برگزار نشدن جلسات شورای هماهنگی باید به اطلاع همکاران برسد.
گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من
آنچه البته به جائی نرسد فریاد است
«شعر از یغمای جندقی»
محمد خاکساری
یکی از موسسین کانون صنفی معلمان
۲۴ فروردین ۹۶
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر