نویسندگان : ریتا ایکدا و سارا اسدا
ترجمه: پژوهشکده جنبش معلمان
چکیده
این مقاله، تحولات سازماندهی معلمان در سنگاپور را با تمرکز بر اتحادیۀ معلمان سنگاپور (STU) بررسی میکند؛ کشوری که اگرچه در آن اتحادیههایی برای معلمان وجود دارد، اما اقدامات صنعتی نادر است. مقاله میپرسد که چرا و چگونه سازماندهی معلمان، تحت هدایت اتحادیۀ معلمان سنگاپور ، دگرگون شده است. یافتهها نشان میدهند که پویاییهای تاریخی، سیاسی و اجتماعیاقتصادی باعث تحول اتحادیۀ معلمان سنگاپور شده است. اتحادیۀ معلمان سنگاپور طی بیش از هفتاد سال، نقش مدافع، حامی و مشوق را در حوزۀ اتحادیهگرایی صنعتی، حرفهای و اجتماعی ایفا کرده و بنیان توسعۀ معلمان و کیفیت بالای آموزش سنگاپور را پایهگذاری کرده است. با این حال، مسائل پابرجا در حوزۀ سلامت روان و فشار کاری معلمان، ضرورت بازنگری در روابط دولت و اتحادیه را گوشزد میکند.
↩️
سازماندهی معلمان در سنگاپور
✊ نقد صریح رویکرد صنفی: از بیانیه تا عمل
مطلب بالا در کانال «شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان شاخه ۱۵ تشکل» منتشر شده است. سوالی که باید از این شاخهٔ شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان پرسید این است:
شما که از ۲۵ خرداد ۱۴۰۱ تاکنون هرگونه تجمع و اعتصاب را متوقف کردهاید، آیا طی این سه سال حداقل ۵۰۰ معلم فعال میدانی و پای کار را تربیت کردید؟
صرفاً صادر کردن بیانیههایی که در آنها هیچ سخنی از اعتصاب و تجمع نیست، دردی از جامعهٔ معلمان دوا نمیکند. حاکمیت دیکتاتور همچنان به بازداشت، زندانی کردن، اخراج، و انفصال از خدمت معلمان ادامه میدهد، چرا که عملاً کسی مقابلش نیست. در برابر هر بلایی که بر سر معلم میآید، تنها کاری که انجام توسط شاخه ۱۵ تشکل شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان
میشود صدور بیانیه و محکوم کردن است؛ اما خبری از فراخوان برای تجمع و اعتصاب در اعتراض به دستگیری و اخراج معلمان نیست.
سخن اصلی بنده و برخی پیشکسوتان همین است:
با گفتن «حلوا»، دهان شیرین نمیشود؛ باید عمل کرد و هزینه داد. هزینهای که برای اعتصاب میپردازیم، یک سرمایهگذاری است. وقتی رسانهها اعلام میکنند که مثلاً ۵۰ معلم به دلیل اعتصاب دستگیر شدهاند، این خبر تأثیر عمیقی بر روحیهٔ معلمان داخل و خارج از کشور میگذارد.
اگر بنده که ۲۵ سال سابقهٔ فعالیت صنفی دارم، در این تحلیل اشتباه میکنم، لطفاً بفرمایید
از درد سخن گفتن و از درد شنیدن
با مردم بی درد، ندانی که چه دردی است؟
(این بیت از شاعر معاصر، مهرداد اوستا است و نه زرتشت.)
۲۳ آبان ۱۴۰۴ .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر