↩️ بخش اول: نبرد با ترس، سرآغاز
پیروزی
🖊🖊🖊✏️✏️✏️✏️
👈🏽پاسخ مخاطب در واتساپ اعتصاب سراسری
بحش اول :
از «اسم مستعار» تا
«اسم حقیقی»؛
👈🏽بهای پایداری:
تاریخ پر است از نامهایی که با هزینه دادن، مسیر تاریخ را عوض کردهاند؛ نرگس محمدیها، حاتم قادریها و صدها فعال دیگر که با نام واقعی خود درخشیدهاند. استفاده از اسم مستعار، گرچه در شرایط امنیتی یک راهکار است، اما ما را از قدرت کامل عمل در سایه میاندازد. و سایبری حکومت میتوانند از این ابزار استفاده کنند، اما اثرگذاری حقیقی از آنِ کسانی است که با نام و هویت واقعی خود وارد میدان شوند. اگر هزینه فراوان دهیم .گسترش آزادی است
👈🏽رمز پیروزی در تکرار و استمرار
(الگوی «حجاب اختیاری»):
تجربهی جنبش حجاب اختیاری در ۴۴ سال گذشته، درسی فراموشنشدنی به ما میدهد. تکرار، پایداری، و ادامه دادن بهای ایستادگی است. زنان ایرانی با تکرار یک کنش ساده، حکومت را وادار به عقبنشینی کردهاند. اگر امروز فعالان با نام واقعی خود وارد فعالیت مدنی شوند و هزینه آن را بپذیرند و تکرار کنند، این تکرار، سرانجام به عقبنشینیهای بزرگتر منجر خواهد شد. تکرار عمل مدنی، قدرتی فراتر از تصور دارد.
↙️بخش دوم: اعتصاب سراسری؛ ستون فقرات مقاومت
بهترین ابزار، کمترین هزینه
(تئوری پوپویچ): طبق مطالعات گسترده پوپویچ، معمار انقلابهای نوین که بیش از ۱۸۰ جنبش اجتماعی را بررسی کرده است، اعتصاب بهترین و کمهزینهترین ابزار برای کنشگری است و کمترین آسیب جسمی را در پی دارد.
هزینههای سنگین غفلت از اعتصاب: اگر از سال ۸۸، فعالان سیاسی و اپوزیسیون به جای روشهای پرهزینه، جامعه را برای اعتصاب سراسری آماده میکردند، امروز با فجایعی مانند ۱۵۰۰ کشته در آبان ۹۸ یا کور شدن چشمهای جوانان در جنبش مهسا مواجه نبودیم. این خسارات جانی، بهای غفلت از یک استراتژی کارآمد است.
◀️شواهد موفقیت:
معلمان و قدرت اعتصاب:
تجربه موفق شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان اثبات کرد که اعتصاب قدرت چانهزنی میآورد. با اعتصاب و تجمعات، نه تنها حقوق معلمان ۵۰ درصد افزایش یافت، بلکه ۵ وزارتخانه مجبور به مذاکره با این تشکل شدند. اعتصاب، زبان قدرتمند معترضان است.
اعتصاب سراسری و مستمر؛ هدف گرفتن قلب اقتصاد:
پوپویچ میگوید: «اعتصاب، ستون فقرات اقتصادی حاکمیت را نشانه میگیرد.» اما این ابزار تنها به شرطی نتیجه میدهد که سراسری و مستمر باشد؛ اعتصابهای فصلی و مقطعی، طبق تجربه، راه به جایی نمیبرند.
↙️بخش سوم: وحدت و مسئولیت؛ سلاح پیروزی
طبق نظر کارشناسان تفرقه افکنی
بین فعالان داخل و خارج کشور، یک تاکتیک امنیتی است.
این رویکرد، خواسته یا ناخواسته، در زمین حاکمیتی بازی میکند که ۴۴ سال است با شعار «تفرقه بینداز و سروری کن» دوام آورده است.
ماکیاولی در شهریار این اصل را برای بقای حاکمان دیکتاتور تجویز کرده است. وظیفه هر ایرانی در هر جای دنیا، تصمیمگیری برای آینده ایران است. هرکس به اندازه توانش باید فعالیت کند.
مسئولیت مهاجران و رد شعار «خلایق هرچه لایق»: اینکه برخی از مهاجران به بهانه «خلایق هرچه لایق» از فعالیت شانه خالی میکنند، توجیهی برای عدم مسئولیتپذیری نیست.
بخش بزرگی از ۸ میلیون ایرانی خارج از کشور هستند که با وجود تهدیدات امنیتی و ساعات کاری طولانی، شبانهروزی برای آینده ایران تلاش میکنند. ما همه در یک کشتی نشستهایم، و آیندهی ایران مسئولیت مشترک ماست.
↙️از اعتراض زبانی تا اعتصاب عملی:
اکثریت معترض امروز به اعتراض زبانی بسنده کردهاند، در حالی که اعتصاب، ابزار عمل است. کارشناسان هشدار میدهند اگر این وضع ادامه یابد، فقر و گرسنگی در آیندهای نزدیک، بیش از ۷۰ تا ۸۰ درصد جامعه را در بر خواهد گرفت. ممکن است نتوانیم نان خرید اری کنیم
↙️تنها راه نجات:
آگاهیرسانی و عمل سراسری: بیایید آگاهی را به بدنه جامعه تزریق کنیم: اعتصاب سراسری
(کارگران، دانشجویان، معلمان، پرستاران، کسبه) تنها راه نجات ماست. اگر اعتصاب با دستگیری هزاران نفر هم ادامه یابد، حکومت مجبور به التماس میشود،
همانطور که شاه سابق التماسکنان گفت: «من صدای انقلاب شما را شنیدم.» به قول زندهیاد دکتر رضاقلی، جامعهشناس:
«هرکس از تاریخ درس نگیرد، اشتباهات خود را تکرار میکند.» ناجی ما، عمل جمعی و سراسری ماست.
ما زنده از آنیم که آرام نگیریم
موجیم که آسودگی ما عدم ماست
- (بیدل دهلوی)
یکشنبه
۲۵ آبان ۱۴۰۴
https://chat.whatsapp.com/K8ZOz0XK0eDFNtzkDAPuTZ?mode=wwt
https://t.me/ghalamemoalem
https://t.me/+oSxwxqnIyTAwYzY8
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر