↩️قدرت جمعیت؛ بیداری برای نجات وطن، همدلی و تجربه مشترک
🖍🖍🖍🖌🖌🖌
همکاران و هممیهنان گرامی،
آنچه مینویسم حاصل سالها تجربه است. تجربه یعنی کاری که انجام شده و نتیجه داده است. من دانستههایم را در اختیار شما میگذارم؛ اگر مفید دانستید، به کار گیرید، اگر نه، کنار بگذارید. اما یقین دارم هیچ تغییری بدون آگاهی و پیگیری جمعی رخ نخواهد داد.حکومت از چه میترسد؟
شواهد فراوانی وجود دارد که نشان میدهد حکومت تنها از یک چیز هراس دارد:
جمعیت آگاه و متحد.
هرگاه مردم بهطور مستمر در کنار هم قرار گرفتند، حاکمیت عقبنشینی کرده است.تجمع چندروزهی خانوادههای زندانیان جلوی زندان اوین وقتی گستردهتر شد، سرکوب پراکنده آغاز شد، چون حاکمیت از رشد آرام جمعیت ترسید.پرونده دردناک دانشجوی بالدی که خودسوزی در اهواز کرد
را به یاد بیاورید؛ وقتی خانوادهاش تهدید به خودسوزی جمعی کردند، مقامات ناچار به واکنش شدند.
شهردار و معاون او استعفا داد
و توسط دادستان برای عاملان خودسوزی دانشجو بالدی برای عاملان حکم بازداشت صادر شد
چون از شورش مردم اهواز ترسیدند
شورای امنیت ملی
قانون حجاب موقتاً تعلیق شد، زیرا بیم آن داشتند اعتراضها به شورش عمومی بینجامد.
حتی بازداشت پنج جامعهشناس دانشگاهی نیز نشان از بیم حکومت از آگاهی اجتماعی دارد.
همه اینها یک پیام روشن دارند:
قدرتِ ما در حضور مستمر و جمعی است.راز ماندگاری اعتراض تجربه نشان داده اعتراضات کوتاهمدت، به حکومت فرصت ساماندهی دوباره میدهد. اما تجمعهای مداوم نیروی سرکوب را خسته و فرسوده میکند.
یکی از نیروهای امنیتی به یکی از همکاران در تجمعی گفته بود:
«اگر جمعیت به ۲۰۰۰ نفر برسد، کنترل آن دشوار میشود.»
این حقیقت را در سال ۸۸ و دیگر خیزشها هم دیدیم.
پس اعتراض، زمانی مؤثر است که پیگیر، ادامهدار، و بدون ترس باشد.امروز، وقت میدان است سکوت یعنی رضایت از گرانی، بیکاری، بیآبی و بیبرقی. امروز اگر اعتراض نکنیم ، فردا نوبت ماست.
حدود شصت میلیون نفر زیر خط فقرند، و طبق آمار خودشان ۵۹ هزار نفر هر سال از آلودگی هوا میمیرند ممکن است نوبت بعدی ما باشیم .
اگر مردم تهران و حومه، با جمعیتی بیش از پانزده میلیون نفر، همزمان برخیزند، هیچ قدرتی توان ایستادگی در برابر این موج را نخواهد داشت.
این سرزمین به اراده، فداکاری و شهامت ما نیاز دارد. رهبری میدانی در زمان خود پدیدار خواهد شد؛ همانگونه که همیشه در بزنگاههای تاریخی ملت ایران چنین بوده است.
↙️امید به فردا نترسیم از فردای بدون این حکومت. افراد شایسته، آگاه و وطندوست بسیارند که میتوانند کشور را اداره کنند.
کافی است شورایی مردمی و مورد اعتماد در داخل شکل گیرد؛ اگر اعضای آن بازداشت شوند، دیگران جایگزین میشوند. مهم، تداوم و انسجام است.
این تصمیمی است که آینده را میسازد:
سکوت یا بیداری
."چو ایران نباشد تن من مباد
بدین بوم و بر زنده یک تن مباد"
فردوسی
پنجشنبه
۲۲ آبان ۱۴۰۴
https://chat.whatsapp.com/K8ZOz0XK0eDFNtzkDAPuTZ?mode=wwt
https://t.me/ghalamemoalem
https://t.me/+oSxwxqnIyTAwYzY8
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر