هفته نامه قلم معلم:
↙️ اعتصاب سراسری؛ راهبرد خروج از بحران و شکست استبداد
🖍🖍🖍🖌🖌🖌
.
↙️۱- تشدید سرکوب، نشانه ضعف حکمرانی
پس از جنبش «زن، زندگی، آزادی» (مهسا)، شاهد تشدید بیسابقه برخوردهای قهری حکومت با نیروهای فعال جامعه هستیم. از معلمان، کارگران، روزنامهنگاران، دانشجویان و وکلا گرفته تا سایر فعالان سیاسی و صنفی که حاکمیت را برنمیتابند،
هر روزه خبر بازداشت و اعدام به گوش میرسد.
↙️علت این افزایش فشار چیست؟
از دیدگاه اکثر تحلیلگران سیاسی، این اقدامات نه از سر قدرت، بلکه ناشی از ترس حکومت از سرنگونی است.
این یک اصل پذیرفتهشده در تاریخ حکومتهای دیکتاتوری است:
هرگاه حکومت، فشار سیاسی و سرکوب را
بر فعالان خواهان تغییر، افزایش میدهد،
این عمل به وضوح نشاندهنده ضعف مفرط و سستی پایه قدرت آن است و زمان «ریزش نیروها» فرا رسیده است. این دستگیریها و اعدامها، بهویژه پس از وقایع اخیر، مصداق بارز این ضعف است..
↙️ ۲-:فرصتسوزی اکثریت خاموش و فعالان صنفی
در چنین شرایط حساسی که حکومت ضعیفتر شده است، جای آنکه اکثریت معترضِ زبانی و تشکلهای صنفی عقب بنشینند، ضروری است که فشار خود را مضاعف سازند. گرچه این اقدام ممکن است هزینههای سنگینی در پی داشته باشد، اما این هزینه، سرمایهگذاری برای تضعیف بیشتر حکومت است.
متأسفانه، در بزنگاهی که حکومت دستگیریها را افزایش میدهد، سکوت کردن پیامی روشن به حاکمیت میفرستد: «اکثریت خاموش و تشکلهای صنفی ترسیدهاند.» حال آنکه بهترین فرصت برای تغییر، دقیقاً زمانی است که حکومت در ضعیفترین وضعیت خود قرار دارد.
↙️ ۳-راهبرد کلیدی؛ خنثیسازی ابزار سرکوب و آزادی زندانیان
برای خنثیسازی سیاست ارعاب حکومت، فعالان صنفی و سیاسی باید در برابر هر یک نفر بازداشتشده، با تجمع و اعتصاب واکنش نشان دهند. این پیام روشنی به حاکمیت میفرستد که «دستگیری هر فعال، با اعتصاب و تجمع گسترده پاسخ داده خواهد شد.»
امروزه، ابزارهای اصلی حاکمیت در مواجهه با معترضان، تنها در «دستگیری» و «اعدام» خلاصه شده است. اگر فعالان سیاسی و صنفی بتوانند این دو ابزار را از دست حکومت خارج سازند، اکثریت خاموش جامعه مجال تنفس یافته و بستر لازم برای حضور میلیونی مردم فراهم خواهد شد.
تجربه جنبشهای مردمی نشان میدهد که آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی، نقطهی عطف موفقیت است. پیروزی جنبشهای بزرگ، همچون انقلاب ۵۷ یا نمونههای تاریخی جهانی، زمانی محقق شد که زندانیان سیاسی آزاد شدند. آزادی زندانیان، اعتماد به نفس از دست رفته اکثریت خاموش را باز میگرداند و آغازگر دور جدیدی از اعتراضات خیابانی خواهد بود.
.
↙️ ۴- اعتصاب سراسری؛ راهکار بدون خشونت برای تغییر
راهکار اینجانب، که اکثر فعالان مطرح کردندوبارها اعلام شده،
استفاده از مؤثرترین ابزاری است که میتواند حکومت را بدون خونریزی به عقبنشینی وادارد: ا
↙️ اعتصاب سراسری مستمر و پیگیر.
این اعتصاب باید توسط قشرهای وسیعی چون کارگران، دانشجویان، معلمان، پرستاران، بازنشستگان، روزنامهنگاران و سایر اقشار سازماندهی شود. این گروهها بهترین ابزار برای زمینگیر کردن حکومت در بازه زمانی سه تا شش ماهه را در اختیار دارند، چرا که اعتصاب مستمر، توان مالی حکومت برای پرداخت حقوق نیروهای سرکوبگر را از بین میبرد و شاهد ریزش نیروی سرکوب خواهیم بود.
↙️پیشنیاز اعتصاب سراسری:
. ۱-گفتوگوی ۱۰ تا ۲۰ روزه در فضای مجازی:
اقشار و تشکلهای صنفی نامبرده،
باید در فضایی مجازی به گفتگو و تفاهم
بر سر اهداف و سازوکار اعتصاب بپردازند؛ مشابه تلاشی که در سالهای گذشته برای منشور حداقلی صورت گرفت.
۲- شروع تدریجی و گسترش:
اعتصاب ممکن است در ابتدا با واحدهای صنفی معدودی آغاز شود، اما در صورت تداوم و پیگیری، همچون اعتصاب کامیونداران، بهسرعت فراگیر شده و سراسر کشور را در بر خواهد گرفت.
. هشدار اقتصادی و دعوت به عمل
این راهکار نه یک ایده جدید، بلکه برآمده از تجربه موفق بسیاری از جنبشهای مردمی در تاریخ است. برای عملیاتی شدن این راهبرد، پیشنهاد میشود:
۱. اطلاعرسانی گسترده یکماهه:
هر روز به حداقل سه نفر پیام دهیم که
👈🏽«اعتصاب سراسری بهترین
راه حل است.»
این اطلاعرسانی باید در محافل خانوادگی، صنفی، سیاسی و حتی در حاشیه رویدادهایی چون بازیهای ورزشی تکرار شود، تا موضوع اعتصاب به دغدغهی اصلی جامعه تبدیل شود
.۲- ملحق شدن به تجمعات بازنشستگان:
اقشار ذکر شده، به ویژه در روزهای یکشنبه و دوشنبه، به تجمعات بازنشستگان ملحق شوند.
در غیر این صورت، هموطن:
در ماههای آینده، با اثرگذاری کامل تحریمها و فروپاشی اقتصادی، شاهد تشدید فقر و گرسنگی خواهیم بود.
پیشبینی اقتصاددانان حاکی از تورم ۶۰ تا ۷۰ درصدی و افزایش نرخ ارز تا ۱۶۰ هزار تومان است. اقتصاد به مرحلهی فروپاشی رسیده و ممکن است وضعیتی مشابه جنگ جهانی دوم
حاکم شود که برای خرید یک نان، نیاز به کیسهای پول باشد.
انتخاب با شماست:
سکوت و گرسنگی و فقر بیشتر، یا اقدام و اعتصاب سراسری.
سعدی در این باره میگوید:
من آنچه شرط بلاغ است با تو میگویم
/ تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال
۱۲ آبان ۱۴۰۴
https://t.me/ghalamemoalem
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر